 |
|
WITRYNA poświęcona poematowi: Koncert na 4 pory życia |
UWERTURA do poematu
Życie jak fortepian w.1
KILKA WERSJI POEMATU |
O POEMACIENiektórym Czytającym poemat "KONCERT NA 4 PORY" może wydać się za długi, pretensjonalny czy chaotyczny. Innych drażnić mogą wstawki "dziwolągów dźwiękowych" czy uzupełnienia w postaci obrazów i podkładu muzycznego [w wersji multimedialnej]i traktują to jako przerost formy nad treścią. Niektóre z tych uwag są w jakimś stopniu uzasadnione, gdyż wiersz pisałem z dużą dawką emocji i jako odczytuję go subiektywnie. Zapewniam, że "treść" była dla mnie istotniejsza od formy, a więc intencją było znalezienie odpowiedniej formy dla treści , a nie odwrotnie. W sumie, "muzycznie" pisany poemat o 4 porach życia, może wzruszyć albo zdenerwować. Na obojętność raczej nie ma tutaj miejsca. Nie jest to "muzyka" łatwa - są w niej różne rytmy i nastroje [różne części jak w muzyce koncertowej]. Proponowane efekty muzyczne-ciągi głoskowe wynikają z kontekstu i trzeba chyba "w sobie" zasymulować te brzmienia, a nie dosłownie czytać. Jeśli w jakimś stopniu Ciebie Internauto poemat zainteresuje -mówiąc obrazowo, jeśli wejdziesz do tej "rzeki" i dasz się porwać jej nurtowi, możesz przeżyć więcej, niż stojąc na brzegu. Jeśli jednak nie możesz wsłuchać się w te tony - a przecież nie musisz, bo każdy może być inny - przejdź obok. Z poezją jest jak z muzyką - możesz lubić muzykę jednego kompozytora a nie znosić innego, co nie oznacza, że dlatego jeden jest dobry a drugi zły. | ||
CREDO POETYCKIE | ||
Poezja to morze bałwanów | ||
|
Poezja jako wizja naturalnego strumienia życia - czyli jak można spojrzeć na poezję
Poezja jest wewnętrznym widzeniem siebie i świata czyli odbiciem, refleksją lub nastrojem albo muzyką.
Taka poezja może obejść się bez słów -jest naszym przeżyciem - i tym rózni się od prozy. Poezją sa nie tylko i nie tyle "słowa", ale "międzyslowia", czyli to wszystko co wytwarza - niekoniecznie wizualny- "obraz poetycki". Poezja aby żyła musi mieć coś do powiedzenia | ||
|
Każdy nosi swoją poezję w sobie. Różnimy się więc i jako ludzie i jako poeci. Dlatego u każdego jest inna. U jednego gładka i rymowana, a u drugiego to czasem kilka prostych słów i trochę serca. Największą nagrodą dla autora jest wzruszenie Czytającego. Dla mnie poezja jest przede wszystkim intymną rozmową z samym sobą i chęcią podzielenia się nią z innymi. Każdy autor ma prawo używania takich środków wyrazu, jakie uzna za stosowne do wyrażenia swego pomysłu twórczego. Czasem staram się pisać poezję tymi elementami, których ona jakby nie posiada - a mianowicie "obrazami" i muzyką. Zamierzeniem jest napisanie takiego "tekstu", aby mógł być odczytywany przez Odbierającego własną partyturą-wyobraźnią: obrazami i dźwiękami (nie tylko onomatopeją, lecz i melodią). Odbiór poezji byłby wtedy czymś podobnym do medytacyjnej wizualizacji albo psychologicznego uniesienia zwanego "flow". "Koncert na 4 pory" jest pewną próbą w tym kierunku.
| ||
POECI O POEZJI"Jakąkolwiek przyjąć definicję poezji, będzie się ona zawsze obracała wokół jednego faktu: poezja tym się różni od innych sposobów użycia słowa, że w tych samych rozmiarach tekstu potrafi zmieścić więcej znaczeń. Ta kondensacja znaczeń, ta zwiększona gęstość sensu istnieje w wierszu nie pomimo skończoności i ograniczenia jego rozmiarów, ale właśnie dzięki tej skończoności i ograniczeniu. Wiersz, strofa, linijka jest kompresorem, który sprasowuje treść: wycieka woda, zostaje wielowarstwowa cegiełka sensu."(Stanisław Barańczak) | ||
O poecie: "Dla niego ludzie, rzeczy, myśli i sny to jedno. Zna tylko zjawiska powstające przed jego oczami (...) Widzi i czuje; na jego poznaniu spoczywa nacisk czucia, jego czucie posiada bystrość poznania. Niczego nie pomija. Nie wolno mu zamykać oczu na żadną istotę, na żadną rzecz, na żadną wizję, na żaden majak ludzkiego mózgu. Zdaje się, jak gdyby jego oczy pozbawione były powiek." "Teraźniejszość jest w nim, albo nie ma jej nigdzie." "Poeci wierzą w to, co tworzą, a tworzą to, w co wierzą. Wszystko rozpadnie się w gruzy, lecz wszystkie ich wizje to punkty, na których opiera się dla nich gmach świata". "Nie dzieło poety żyje, lecz my w nim zyjemy." "Kto umie czytać poezję całą duszą pogrążony jest w wizji - jest w niej całe jego jestestwo. W tej jednej czarodziejskiej chwili jest mu wszystko jednakowo bliskie i jednakowo dalekie: czuje się zespolony ze wszystkim." ("Poeta i nasze czasy" Hugo von Hofmannsthal 1874-1929) | ||
"W 'czystej' prozie słowo jest jednoznaczne. Oznaczając rzecz, samo chce byc niewidzialne. Jest to przeźroczyste szkło odsłaniające widok na rzeczy i zdarzenia; widzimy p o p r z e z nie. W poezji słowo i zdanie zatrzymują na sobie i wzrok i słuch i wszystkie nasze zmysły poruszone obrazem poetyckim, wyzwalajacym sens poetycki. S e n s t e n n i e j e s t j e d e n (jak w zdaniu prozy), s e n s p o e t y c k i j e s t w z m o ż o n y, w i e l o r a k i. Zdanie poetyckie to r z u t n i k o b r a z ó w, projektor wielu błyskawicznie się zmieniających i splatających "widzeń" czyli nie rozwijanych w szczegółach obrazów, jak raca ... " (Julian Przyboś "Sens Poetycki") |
| Blog na temat poematu |
Kontakt e-mail:
