Life&Death-readings

szczęscie- główna strona / happiness- main page

Prentice Mulford-PRZECIW ŚMIERCI

            Prentice Mulford-PRZECIW ŚMIERCI
        (http://www.toporzel.gower.pl/teksty/mul1.html)
 
Wewnętrznie, potajemnie pyta się tysiące myślących ludzi wszystkich krajów: "Dlaczego musimy marnieć i tracić wszystko najlepsze, co życiu nadaje wartość i to właśnie wtedy, gdyśmy już zdobyli to doświadczenie i mądrość, która jest najodpowiedniejsza dla życia! Początek lata- lecz patrz: oto dni już są krótsze!" 
Wołanie wielu bywa na początku zawsze szeptem. Modlitwa- życzenie- prośba mas bywa zawsze najpierw tajemnym błaganiem. Pierwszy nie odważy się nawet pobiec do sąsiada, obawiając się śmieszności. Lecz jedna rzecz głęboko tkwi w doświadczeniu: każde pragnienie, pomyślane czy w  zeczone, przybliża ku nam to, czegośmy żądali, stosownie do intensywności pragnienia oraz rosnącej liczby pragnących. Kierują oni duchowe funkcje na określone tory. W ten sposób zaczyna się ruszać ta milcząca siła woli, która aczkolwiek nie uznawana przez szkolną mądrość, nadaje pragnieniom postać i kształt. 
.............................................................................
Wiek nasz jest dwojakiego rodzaju.- Wiek naszego ciała i naszego ducha.

Duch ten przez miliony lat wskroś niezliczone ciała i formy bytu dojrzał do swego dzisiejszego stopnia świadomości i zużył wiele młodych ciał, jakoby ubrań. A to, co nazywamy "śmiercią" jest tylko brakiem uzdolnienia do utrzymania naszej cielesnej odzieży na zawsze, do odradzania naszego ciała za pomocą życiotwórczych pierwiastków ciągle na powrót. Im starszy, im dojrzalszy duch, tym zdolniejszy jest do opanowania ciała, do jego przemiany podług swojej woli. Tę duchową siłę pożytkujemy w ten sposób, abyśmy się stali piękni, zdrowi i silni, godni miłości. Bo przez tę samą siłę można zrobić się nieświadomie również obrzydłym, chorym, słabym, wstrętnym- przynajmniej podczas tej jednej egzystencji, jeżeli bowiem rozwój dąży do uszlachetnienia i udoskonalenia, wszystko musi kiedyś rozpłynąć się w wyższe formy.
Tą magiczną siłą są nasze myśli. Chociaż dla oka są one rzeczywiste, jak kwiat, drzewo lub owoc.
Myśli prężą bezustannie nasze mięśnie w rytm gestu, który z istoty charakteru wypływa. Człowiek zdecydowany stawia kroki inaczej, niż wahający się. Niezdecydowany ma ociągające gesty, postawę, sposób mówienia i ruchy ciała, które w końcu czynią go niezgrabnym, niezręcznym i nieudolnym. Członki ciała są jakoby litery listu, który, pisany pośpiesznie w pewnym nastroju, wykazuje pismo bezładne i pełne błędów, podczas gdy usposobienie zrównoważone- the serene mood- tworzy pięknie zaokrąglone zdania, tudzież harmonijne pismo.
Każdego dnia stylizujemy się w jakąś nową fazę bytu, wmyślamy się w jakiś inny, urojony charakter, a ta dominująca rola, którą najczęściej gramy, udziela się twarzy, jako masce tej roli- panującej linii.
Kto większą część swego życia zawodowo się skarży, zawsze jest w złym humorze i, opłakując samego siebie, święci prawdziwe orgie niezadowolenia, ten zatruwa sobie krew, rujnuje rysy twarzy i niszczy bezpowrotnie swą płeć, wytarzając w niewidocznym laboratorium ducha niewidoczny trujący bodziec- myśl, która oddana działaniu, tj. pomyślana, przyciąga z otoczenia, według nieuniknionego prawa, myśli podobne sobie. Oddać się we władzę rozdrażnionemu, bezradnemu nastrojowi, znaczy to samo, co otworzyć na oścież drzwi dla myślowych fluidów każdego rozdrażnionego, bezradnego człowieka- znaczy to samo, co naładować swój wielki magnes- swego ducha- szkodliwymi, przeciwnymi prądami i połączyć baterię myślową ze wszystkimi prądami tego samego gatunku! Kto myśli o złodziejstwie lub morderstwie, wchodzi przez tę myśl w duchowy stosunek z każdym mordercą i złodziejem na całej ziemi! 
.............................................................................
Tak samo matki zwierząt i ludzi potrzebują wytchnienia 

po okresie, który był poświęcony dzieciom. Czas trwania tego spoczynku powinien być proporcjonalny do rozwoju organizmu i do siły, która była potrzebna, by tak wysoko zróżniczkowaną istotę doprowadzić do doskonałości. W tym czasie zupełnego spokoju rodzice powinni być całkiem wolni od swych dorosłych dzieci. Taki właśnie porządek istnieje u ptaków i zwierząt leśnych i tylko ludzkie matki nie są zabezpieczone od swych dzieci do końca życia, aż póki nie położą się do grobu, wyczerpane, wyssane kompletnie. Tymczasem matki muszą być wolne- znowu tak wolne, jak w czasie swego panieństwa, zanim zostały matkami. Macierzyństwo jest nadzwyczaj ważną i nieodzowną fazą ludzkiej egzystencji, dojrzewają w niej pewne zdolności i poznania. Lecz przy żadnym doświadczeniu nie można spędzać całego życia!
Życie w swej najwyższej doskonałości nie będzie bezmyślnym kieratem, jak dzisiaj, lecz wieczną zmianą. Jeżeli dorosłe dzieci przez długie lata są ciągle przy matce, chociaż już dawno dojrzały, by zdobyć sobie swe życie, jeżeli ciągle widzą w matce podporę i łatwą pomoc- i jeżeli matka da się w ten sposób wyzyskiwać- wtedy cierpią jednakowo obydwie strony. Lecz matka, pozwalająca robić z siebie ofiarę, co ją w końcu zawsze doprowadzi do zguby, okrada się sama z nowego życia, które na nią czeka, gdy pisklęta stają się zdolne do lotu. Pomaga ona dzieciom, by zrobiły z niej starą, zmęczoną, bezmyślną kobietę. 
.............................................................................
Natura nie wymaga od nas niczego więcej, jak tylko abyśmy trwali w spokoju

W życiu każdego człowieka następują okresy, kiedy wszystkie jego organy, siły, energia wykazują pewną ociężałość, stępienie. Spełnia się wtedy w nas pewien proces odmiany. Natura wzięła się do dzieła. Jeżeli poddamy się temu procesowi przez przeciąg kilku tygodni lub miesięcy, wyjdziemy z takich okresów zupełnie odrodzeni na duchu i na ciele. Natura nie wymaga od nas niczego więcej, jak tylko abyśmy trwali w spokoju w czasach jej przekształcającej roboty. O ludziach w średnim wieku mówimy zwykle, że osiągnęli już, jeżeli nie przekroczyli, maksimum swej siły i życiowej twórczości: odtąd powinni- według swej prz  odzonej natury więdnąć i "ginąć" jak liście.
Duchowe prawo mówi, że ta niezachwiana wiara w starość musi pociągać również starość za sobą.
.............................................................................
Prawa natury nie mają żadnych względów dla stosunków społecznych. Ludzkość pcha się naprzód i zamęcza się, by zapracować na swe utrzymanie, nieposłuszna, nie wiedząca, że zarabia tylko na nieszczęście i śmierć.

"Zwrot", który następuje po przekroczeniu lat średnich, oznacza tylko, że nasze ciało chce się odrodzić, powstać na nowo, podczas takiego odtwarzania konieczny jest absolutny spokój, gdyż nasze najwyższe duchowe "ja" poczyna wtedy działać, aby sprowadzić tę zmianę; w tym okresie powinniśmy czynić jak najmniej wysiłków, tak samo jak za naszych dawnych, dziecinnych lat. Lecz my nie dajemy nigdy naturze tego wypoczynku, zmuszamy wyczerpany organizm do czynów, do których w tej chwili jeszcze nie dorósł. Podczas gdy natura stara się odrodzić nas na nowo, obracamy wniwecz to jej dążenie i kopiemy grób sami sobie. W większości wypadków ludzie nie mogą zdobyć potrzebnego spokoju. Muszą  pracować ciągle, rok za rokiem "na kawałek chleba". W wielu wypadkach przyzwyczajenie jest tak silne, że ludzie nie mogą zupełnie wyzbyć się swej aktywności, do której przyzwyczaili się przez szereg lat. A spokój, konieczny w tych krytycznych momentach, nie jest tylko fizycznego gatunku. Dziesiątki tysięcy wśród naszej rasy nie mają wcale pojęcia, co to jest właściwie spokój i przeraziliby się śmiertelnie, gdyby kiedykolwiek rzeczywiście osiągnęli ten stan, mający w sobie coś z rozmarzającej magii.

Barbarzyński, śmiertelny pośpiech jest tylko skutkiem tego, że ludzie jeszcze do tej pory nie uświadomili sobie, iż są częściami nieskończonej wiedzy, że jeszcze nie nauczyli się wsysać w swój byt myśli, płynących ze źródeł poznania. 
.............................................................................
Barwy są w  azem stanów psychicznych; 

niewola, żałoba, beznadziejność wybiera kolor czarny.- Rasa nasza, która w swym wewnętrznym sercu wierzy tylko w śmierć, tj. w zanik świadomego "ja" wraz z zanikiem ciała, ubiera się głównie w ciemne kolory- przede wszystkim przy śmierci krewnych lub przyjaciół- Chińczyk zaś, dla którego śmierć oznacza tylko utratę pewnego narzędzia duchowości, wybiera w podobnym wypadku kolor biały, który właściwie nie jest nawet barwą, lecz jasną ciszą.
Znamienne jest również dla naszej rasy to, że ludzie, którzy doszli do tzw. "podeszłego wieku", ubierają się tylko w ciemne kolory, ponieważ czują i wierzą, że schodzą w dół, w te okolice życia, gdzie nie ma dostępu ani radość, ani wesele, ani nadzieja- ponieważ ze związanymi rękami, jak męczennicy, oczekują, że w ciągu kilku lat staną się zgrzybiałymi starcami. Wszyscy oni już naprzód noszą po sobie żałobę.
Widok młodości, ubranej w jasne barwy, jest dla nich nieprzyjemny i obrażający. Podtrzymuje ich tylko jedna pociecha, że i tamci muszą niedługo wynieść się z kraju młodości w takie samo życie pełne szorstkości, pustki i bezuciechy. 
.............................................................................
Duch kobiety jest konieczną, nieodzowną częścią męskiego ducha. 

Na innych równinach bytu, gdzie męskość i kobiecość lepiej rozumieją swoje prawdziwe stosunki i stoją na najwyższym szczeblu tych stosunków, płynie na przemian od ducha do ducha moc, której nasza biedna fantazja nie mogłaby zmierzyć. Gdyż w tych sferach bytu każda myśl, każdy ideał, każde marzenie staje się rzeczywistością. W piękniejszych sferach istnienia z połączonych sił duchowych mężczyzny i kobiety mogą się wykrystalizować, jako z doskonałości, wszystkie ich pragnienia w żyjące rzeczy.
W każdym małżeństwie mężczyzny z odpowiednią kobietą- w wiecznym małżeństwie stopienia się w jedno dwóch istnień, w małżeństwie predestynowanych- leży kamień węgielny tej mocy. Dla każdego stworzonego mężczyzny jest stworzoną również kobieta, która tylko jemu i nikomu więcej nie odpowiada- jedyna- tylko dla niego- w tym, jak i w każdym innym możliwym świecie. Ich wieczne życie, o ile tylko oboje są stosunkowo doskonali i pojęli dokładnie swe stosunki, będzie wiecznym szałem miłości.
 (...)
Kobieta nie jest słabszym, lecz tylko delikatniejszym naczyniem, zawierającym nieziemskie wino duchowości. Jest ona dla mężczyzny tym, czym igła magnesowa kompasu dla steru płynącego okrętu. Ponieważ jest delikatniejszym instrumentem, potrzebuje więc większej opieki- tak samo jak sternik chroni swój kompas od szkodliwych wpływów. Jeżeli ten delikatny instrument, stworzony na to, by odtwarzał najwyższe prądy intuicyjne, będzie zmuszony wykonywać pracę mężczyzny- stanie się od razu tępym i utraci swoją wrażliwość. Najwięcej cierpi na tym mężczyzna, gdyż instrument, którego nadużył, nie może już mu wskazywać drogi naprzó-  
 (...)
Twoja rzeczywista żona jest najlepszym towarzyszem we wszystkich sprawach. Choćby była oddzielona od ciebie fizycznie lub przez formy bytu- jednak tajemnie złączona, jest zawsze twoją od wieków. Jeżeli jej życie płynie materialnie przy twoim boku, to poznasz ją po tym, że wszystkie twoje sprawy- wszystko, co tyczy twego dobra- budzi w niej najgłębsze zainteresowanie. Wówczas słuchaj w spokoju jej rady, uważaj na jej natchnienia, na jej sympatie i antypatie, na wszystko, co dotyczy ludzi i rzeczy!
Jeżeli wyszydzisz ją i jej urojenia, jeżeli jesteś zdania, że "kobiety nie znają się na interesach", jeżeli każesz jej usunąć się do domowego gospodarstwa, utracisz swoją najlepszą podporę i zamącisz najpewniejsze, jasnowidzące oko, które promieniuje ku twemu szczęściu. 
.............................................................................
 Prawdziwym pożywieniem ducha są ciągle odnawiające się myśli,
 
 ciągle nowe i nowe poglądy na życie, zmienne i coraz głębsze objaśnienia wszystkiego, co się w nas i naokoło nas tworzy! Uczmy się patrzeć na rzeczy codziennie świeżymi oczami, uczmy się co dzień prześcigać plany, mniemania i cele wczorajszego dnia- gdyż w takim stanie naszej duszy duch nabiera zdolności do przyjmowania "chleba życia", który odnawia ciało. Zmieniający się bez wytchnienia duch przekształca bezustannie na swój pożytek własności pierwiastków, które tworzą ciało i w ten sposób przedłuża życie w bezkresy. Innymi słowami: jeżeli ciągle rosnący i ciągle się odnawiający duch posiadł zdolność do przenoszenia swej "pracy"- swego życiowego pierwiastka- na organizm i jego zmysły- związek pomiędzy nim a ciałem staje się nieprzerwany, gdyż każda komórka przesiąka wtedy duchem na wskroś.
.............................................................................
"Starość" po większej części widzi rzeczy takimi, jakimi były przed pięćdziesięciu laty. Zdarzenia i osoby budzą zawsze jednakowe skojarzenia myślowe. Ta sama historia będzie się powtarzała sto razy. Mózg taki nie karmi się nigdy nowymi myślami! Usiłuje żyć za pomocą starych! Upadek i śmierć są zawsze skutkami takiego życia! Duch coraz bardziej traci władzę nad organizmem. Pamięć i rozum odmawiają posłuszeństwa, członki poczynają drżeć, ciało schnie- wszystko to są nieomylne znaki, że dusza ginie z braku "codziennego chleba" nowych myśli i traci zupełnie panowanie nad ciałem.
By żyć w prawdzie, by wraz z płynącymi bez przerwy latami wzrastał duch i moc ciała, by każdą fazę bytu przebywać z coraz to bardziej rosnącym zachwytem- pomimo że dziesiątki lat idą swoją koleją- by w końcu zwyciężyć ostatniego wielkiego przeciwnika- "śmierć"- w duszy musi trwać koniecznie bezustanny proces wyłączania starych, zużytych myśli! Myśli te spełniły już swój obowiązek i teraz powinny usunąć się z placu, tak samo jak studnia, która musi być najpierw oczyszczona ze szlamu i stojącej wody, zanim zacznie dawać czystą i źródlaną!
Aby się uwolnić od starych myśli, trzeba je wypowiedzieć! Nie pierwszemu lepszemu, rozumie się, lecz temu jedynemu człowiekowi, w którym pokładamy najzupełniejszą ufność, któremu możemy wszystko powiedzieć, każde życzenie, każdą skłonność, złą czy dobrą. 
.............................................................................
Uczuwamy zawsze żywą potrzebę mieć przyjaciela, przy którym moglibyśmy zawsze być sobą. 

Musimy mieć przynajmniej jednego człowieka, z którym moglibyśmy przeżywać nasze nastroje i uczucia, przed którym moglibyśmy odchylić przyłbicę, przed którym nie potrzebowalibyśmy mieć się ciągle na ostrożności. Nie potrzeba wtedy dobierać słów, by tylko powiedzieć coś mądrego i poprawnego; byłoby to trzymanie duchowego łuku ciągle napiętym- gdy tymczasem powinniśmy często puszczać cięciwę wolno- często, nawet bardzo często. Potrzebujemy nawet czasem przywileju i wolności, by mówić głupie, trywialne rzeczy bez obawy, że zobaczymy zaraz szydzące miny lub usłyszymy słowa nagany.
Nie dozwólmy, aby pierwiastek zabawy w nas skarlał, gdyż w takim razie zginie w ogóle możliwość uzewnętrznienia tego pierwiastka, ciało utraci w  az swojej młodości, a zarazem lekkość, grację i siłę. 
.............................................................................
ciało może otrzymać nowe siły życiowe tylko przez szereg duchowych procesów,
z których każdy posiadłby zdolności do uczynienia go subtelniejszym i głębszym, tak aby wpływy myślowe mogły się w tym ciele objawiać z coraz to większą mocą. Procesy te nie działają nigdy na przypadkowe ciało pewnej jednostki, lecz na ciało, którego części podlegają ciągłym zmianom w odwiecznym biegu rozsnowy, na podobieństwo tego najwyższego eteru, z którego zostały utworzone. Ta jednocząca wola, to życzenie, ta modlitwa wybuduje, wbrew przypadkowościom dnia, nowe ciało, które będzie dla nas potrzebne.

Dzisiaj gromadzimy w ciele, świadomie lub nieświadomie, zarodki śmierci- każde nasze tchnienie unosi i ocienia "wiedza" o starości, wiara w upadek- i te przekonania materializują się w ciele i krwi! Wiara w możliwość ciągle odnawiającego się życia przynosi ze sobą to życie!

ZDROWIE A PSYCHIKA I UZDRAWIANIE- ujęcie niekonwencjonalne

  1.(A.Brodziak http://salve.slam.katowice.pl/batoryA1.htm)
 2.Olivier James-Kiedy oczekiwania przewyższają rzeczywiste rezultaty
 3.Kępiński- Lęk przed śmiercią 
 4.Charakter a długowieczność (Magazyn "Samo zdrowie")
----------------------------------------------------------------------------
 M.A. Newman twierdzi, że zdrowie można rozumieć jako stan "poszerzonej i pogłębionej świadomości". Zgadza się z nim wywód zawarty w pracy P.H. Skinnera w której zauważa on że choroba zazwyczaj pojawia się gdy ktoś w sposób nieświadomy (podświadomie) zaczyna stosować "egocentryczne sposoby obronne takie jak zaprzeczanie (denial), zrzucanie na innych (projection), co musi prowadzić do konfliktu, wypowiedzenia walki, wrogości, a potem niepokoju, strachu, poczucia winy, przygnębienia. Zazwyczaj towarzyszą temu zachowania natrętne, uzależnienia, czyli szeroko pojmowana narkomania. 

Wg P.H. Skinnera recepta na zdrowienie jest więc prosta. Należy koniecznie ujawnić, uprzytomnić, czyli uświadomić istotę stałego, powszechnego mechanizmu chorobotwórczego, którym jest "egocentryczny, nieświadomy odruch podejmowania walki". Wymaga to zaakceptowania siebie i świata, co zazwyczaj możliwe jest jedynie poprzez głęboką przemianę samego siebie. 

Łatwo powiedzieć- trudno zrobić. To co cytuję za P. H. Skinnerem w zasadzie nie jest niczym nowym, ale dodajmy teraz dalsze składowe recepty. Wspomniany już M.A. Newman swój koncept zdrowia "jako poszerzonej i pogłębionej świadomości" proponuje uzupełnić pojmowaniem chorób jako przekształceń fazowych (nieliniowych przeskoków), które mogą wieść ku nowemu, czasami ku wyższemu poziomowi równowagi. Choroba jako przejście fazowe, jako "przeskok", "przesunięcie" musi się niejako pojawić w pewnych sytuacjach życiowych konkretnej osoby, aby zmusić ją i otoczenie do porzucenia sposobów radzenia sobie z sytuacją, które nie są już skuteczne i poszukiwania nowych zasad działania. 

Tak więc choroba według M.A. Newmana jeśli prowadzi do "poszerzenia świadomości" jest więc w rzeczywistości sposobem na takie przeorganizowanie się, aby przeżyć. 

Łatwo powiedzieć na konferencji- choroba to droga do zdrowia. Trudno jest jednak mówić to chorym. 

Paradoksalność omawianego tu panaceum polega jednak na tym, że albo ktoś niejako profilaktycznie stale poszerza i pogłębia świadomość (kompletuje sens) i wtedy nie choruje albo na wypadek choroby wymaga "ukierunkowania choroby", "wykorzystania choroby", aby mieć szansę wylądować w "innym niejako obszarze zdrowia" zamiast obszarze kompletnej dekoherencji, wiodącej ku śmierci. 

------------------------------------------------------------------------------

Ktoś komu uświadomimy jeden z ważnych czynników, [które] wpłynęły na rozwój jego choroby, poczuje się źle, poczuje się jeszcze gorzej, jeśli za chwilę, za niedługo nie rzucimy mu liny ratunkowej! Najlepiej jak linę tą rzuca mu pewien żywy, zainteresowany lub nawet kochający go człowiek. Problem leży jednak w tym, że na ogół pacjent taki jest sam, jest nieśmiały ma wrażenie że jest w pułapce.  

"Zawsze mówiłem, że dla każdego człowieka
	i s t n i e j e    z b i ó r    s ł ó w,   z d a n i e , 
		k t ó r e    m o ż e   g o   z n i s z c z y ć . (...)
	istnieje  też  inne  zdanie, i n n y    z b i ó r     s ł ó w,  
		m a j ą c y    m o c   l e c z e n i a. 

Jeżeli człowiek ma szczęście, natrafi na to drugie zdanie, ale może być pewien, że zawsze natrafi na to pierwsze: tak to już działa. Ludzie potrafią sami z siebie bez przygotowania, zastosować śmiercionośne zdanie, ale trzeba wiedzy, żeby zastosować to drugie..." (Philip Dick)
.
----------------------------------------------------------------------------
Główną przyczyną "przyspieszonego" starzenia się i większości chorób jest tłamszona, uraza, nienawiść, odgrywanie się i ponawianie próby zemsty [Ci którzy to pojęli wiedzą także, że uraza, nienawiść, a nawet bierne formy agresji są nie tylko "samobójcze", ale także nieeleganckie.].  

     Złe samopoczucie, nerwice, depresje, a nawet większość chorób są rezultatem długotrwałego wysiłku i zużycia energii życiowej na kurczowe, natrętne trzymanie się kilku negatywnych myśli, dotyczących siebie samego i swojego głównego dylematu- TRZEBA "DUŻO PRACY" ABY ZACHOROWAĆ.  

     Jedna z Twoich negatywnych myśli o sobie jest najbardziej raniąca, godząca i szkodliwa. Trzeba posiąść wiedzę jak ją ustalić. Będzie ona nazywana tutaj "osobistym kłamstwem" (personal lie). Jest to kłamstwo!!! gdyż Twoja prawdziwa natura jest zupełnie odmienna, lepsza. W Twoim umyśle masz zaszyte również lapidarne określenie tej pozytywnej cechy, predyspozycji, odwiecznego planu "dla Twojej osoby". Trzeba odnaleźć to "hasło". Ten ukryty talent, plan, "zadanie" będziemy nazywać "odwiecznym osobistym prawem" (eternal personal law).  

     Wszystko o czym myślisz rozrasta się. Im bardziej nad czymś myślisz tym więcej tego masz.  

     Dostajesz dokładnie to o czym intensywnie myślisz, nawet jeśli tego często nie wypowiadasz, gdyś wszechświat wspiera energetycznie to o czym myślisz.  

     Tak więc negatywne myślenie (o sobie, o swoich możliwościach, o szansach na realizację planów) wywoła negatywne rezultaty. Pozytywne myślenie spowoduje pozytywne rezultaty.  

     Zazwyczaj rodzice w  ażali wiele dezaprobaty (parental disparoval syndrom). Niezwykle często wyznaczają oni także poziom żartobliwości, nonszalancji, "towarzyskości", radości, cieszenia się z życia, "przesyłając" czasami niejako komunikat: "jak śmiesz cieszyć się z życia bardziej niż ja". Czasami jest to postawa: "Nie rób tego jak ja robię, lecz tak ja mówię". Rodzicom i innym należy wybaczyć, ale aby móc wybaczyć trzeba przypomnieć sobie istotne rysy dzieciństwa. Wybaczyć należy także sobie. Wybaczenie jest pomostem do odzyskania spokoju, satysfakcji, radości, siły. NIE JEST JEDNAK PROSTE WYBACZYĆ.  

     Będziesz bowiem wracał i atakował, to czym nie jesteś usatysfakcjonowany, będziesz na to narzekał i będziesz tak czynił  ABY UNIKNĄĆ ZROZUMIENIA (ZOBACZENIA), że sam to wytworzyłeś.  

(źródło: A.Brodziak- http://salve.slam.katowice.pl/batoryA1.htm)
---------------------------------------------------------------------------- 

"Kiedy oczekiwania przewyższają rzeczywiste rezultaty, wtedy czujemy się albo agresywnie urażeni, albo przygnębieni. Kiedy rzeczywistość zawodzi nasze wygórowane nadzieje, wtedy winą obarczamy system albo nas samych, w obu jednak przypadkach rosną wskaźniki depresji i przemocy, a my czujemy się przegrani- mając niski status społeczny i niski poziom serotoniny." 

"Kobiety szczególnie cierpią w krajach rozwiniętych. Społeczeństwa te wywindowały kobiece oczekiwania na niebotyczne wyżyny, nie zdołały ich jednak zaspokoić, powodując tym samym olbrzymie rozczarowanie. Depresja, zaburzenia nawyków żywieniowych i próby samobójcze będące wołaniem o pomoc trzy razy częściej zdarzają się wśród kobiet niż wśród mężczyzn." (Oliver James)

------------------------------------------------------------------------------

 Lęk przed śmiercią rozcieńcza się w lęk metafizyczny lub w lęk miłości "gdy perspektywa śmierci zostanie złagodzona przez transcendentne dążenie człowieka, tzn. przez jego dążenie do wykroczenia poza ramy własnego życia, do złączenia się ze światem otaczającym- występującym w formie konkretnej osoby, którą się kocha, wartości kulturalnych czy społecznych czy w formie bóstwa, które nadaje porządek życiu jednostkowemu i zbiorowemu ..."  (Kępiński Antoni)

 "Pojęcie psychoterapii implikuje, że  czynnikiem leczniczym jest w niej oddziaływanie psychiczne, analogicznie jak w farmakoterapii jest nim oddziaływanie farmakologiczne, w hydroterapii-- oddziaływanie za pomocą wody, w rentgenoterapii-- za pomocą promieni rentgenowskich. (...)
 
 Oddziaływanie to można określić jako zmianę w przeżyciach i zachowaniu się pod wpływem drugiej osoby, przy czym może ono polegać na słowach, mimice, gestach, a wreszcie samej obecności drugiej osoby. (...) 

Oddziaływanie psychiczne nie oznacza oddziaływania za pomocą nieznanej i tajemniczej 'energii psychicznej'. Analogicznie jak w oddziaływaniu fizycznym 
działają tu różnego rodzaju energie, ale już nie ilość i jakość energii odgrywa rolę, ale jej znaczenie. Wystarczają minimalne ilości energii, by wywoływać poważne zmiany w ustroju. Słowo wymówione szeptem może mieć większe znaczenie niż potężny huk maszyny, lekkie dotknięcie-- większe znaczenie niż silne nawet potłuczenie itp. 

Traktując wymianę energetyczną jako istotną cechę każdego żywego ustroju, można powiedzieć, że oddziaływanie fizyczne mieści się w ramach metabolizmu energetycznego, a oddziaływanie psychiczne-- w ramach metabolizmu 
informacyjnego" 

Chory zmienia się pod wpływem kontaktu z psychiatrą, ale zmienia się sam, a nie zmienia go lekarz.
Proces wymiany jest procesem czynnym, żywy ustrój sam wybiera, co jest mu potrzebne z otoczenia; nie można niczego wymienić bez jego aktywnego udziału, 
bo wówczas byłaby to tylko proteza lub przeszczep, a więc coś obcego, co ustrój-- jak w przypadku przeszczepu- usiłuje zniszczyć" 

(Kępiński, 1972) 
----------------------------------------------------------------------------
Charakter a długowieczność (Magazyn "Samo zdrowie" listopad 1998)

 Wolniej starzeją się ludzie, którzy lubia podróże, są ciekawi świata i umieją cieszyć się życiem.  Umysł powinien pracować, rozwiązywać problemy. Jeśli ma ich zbyt mało- degeneruje się, jeśli zbyt dużo- "zawiesza się" niczym przeciążony komputer. Nie jest w stanie podołac obowiązkom i odpowiedzialności. Wówczas pojawia się stres, który jest dla naszej psychiki największym zagrożeniem sprzyjającym starzeniu się.

 Długowieczni są raczej ekstrawertykami, a stronią od kłamstwa i nie starają się wydawać innymi niż są. Kochają siebie mimo braku urody lub jej niedoskonałości. Dużo czytają, dyskutują, interesują się otoczeniem.

 Wrogiem młodości jest samotność i brak rodziny. Samotność, izolacja jest dla wielu ludzi kara gorszą niż śmierć.; font-weight: bold;

NAJSTARSZE KOBIETY


Najstarsza kobieta świata   -    The oldest women currently living:
kwiecień 2008-  Edna Parker ze stanu Indiana obchodzi 115 urodziny. 
------------------------------------------------------
18 stycznia 2007 r zmarła  115	-letnia     Julie Winnefred Bertrand  (Kanada) 
W 1997 roku zmarła w wieku 122 lat Francuzka Jeanne Calment-  najdłużej do tej pory żyjący człowiek (o dobrze udokumentowanej dacie urodzin).
.............................................................................
Kobiety 116 letnie: 
- 11.12.2006  Zmarła Elizabeth "Lizzie" Bolden.  
   Pozostawiła  40 wnuków, 75 prawnuków, 150 praprawnuków, 220 prapraprawnuków, a także 75 praprapraprawnuków.
- sierpień 2006  zmarła   Maria Ester de Capovilla   z Ekwadoru.
- 31.10.2003   zmarła Kamato Hongo z Japonii.
-------------------------------------------------------
Kobiety 114 letnie:
- 29.05.2004  zmarła Ramona Trinidad Iglesias-Jordan z Puerto Rico
- 13 listopada  2003 zmarła Mitoyo Kawate  z Japonii
- w 1998 r.  zmarła   Asa Takii  z Japonii
 ...............................................................................
 NASTARSI MĘŻCZYŹNI

Zyją-currently living:
Tomoji Tanabe 	    112 		(1895) 	- Japan 
-------------------------------------------------
Odeszli:
 Mężczyźni 115 letni:
-	Emiliano Mercado del Toro 	( ur. 1891)- Puerto Rico - zm. 24 stycznia 2007
 Mężczyźni 114 letni:
-28.09.2003  zmarł  Yukichi Chuganji z Japonii  
 Mężczyźni 113 letni:
-7.12. 2006  zmarł  	Moses Hardy  (ur. 1893  or 1894)- USA 
 Mężczyźni 112 letni:
-10.11. 2006 zm. 	Maurice Floquet  	(1894)-  France
 Mężczyźni 111 letni:
- 9.11. 2006  zm.  	Ernest Pusey 	 (1895)- USA

National longevity recordholders:
France........122     	F 	Jeanne Calment 	(1875-1997)          
Japan.........120?    	M 	Shigechiyo Izumi (1865?-1986)           
U.S............119     	F 	Sarah Knauss 	(1880-1999)              
Canada......117     	F 	Marie-Louise Meilleur 	(1880-1998)       
Ecuador.....116       	F 	María Capovilla 	(1889-2006)               
UK.............115      	F 	Charlotte Hughes 	(1877-1993)           
Romania....115?    	F 	Anitica Butariu 	(882? -1997)              
Puerto Rico  115     	M 	Emiliano Mercado del Toro 1891-     
Netherlands 115      F 	Hendrikje van Andel-Schipper (1890-2005)
Portugal.....114         F 	Maria do Couto Maia-Lopes 	(1890-2005)
Australia.....114      	F 	Christina Cock 	(1887-2002)               
Spain.........114     	M 	Joan Riudavets 	(1889-2004)               
Italy...........114      	F 	Virginia Dighero-Zolezzi 	(1891-2005)

Cytaty

 Przyczynami choroby są: nieświadomość, próżność, nienawiść.
(DalajLama)
------------------------------------------------------------------------------
Nadzieja umiera ostatnia.
------------------------------------------------------------------------------
"Dzięki płomieniom nawet słoma może stać się ogniskiem. Dzięki innym nasze życie zostaje przedłużone o ich pamięć." (Wiesław Myśliwski)
------------------------------------------------------------------------------
"Życie przecieka przez daty jak woda przez palce"
(Witold Gombrowicz)
------------------------------------------------------------------------------
"naczelną, podstawową męką jest nie co innego, tylko cierpienie, zrodzone z ograniczenia drugim człowiekiem, z tego, że się dusimy i dławimy w ciasnym, wąskim, sztywnym wyobrażeniu o nas drugiego człowieka." (W.Gombrowicz "Ferdydurke")
------------------------------------------------------------------------------
"Z życia należy odchodzić jak z uczty: ani spragniony, ani pijany"
(Arystoteles)
------------------------------------------------------------------------------
"Tak, człowiek jest wytrzymały! Człowiek- to istota, która się do wszystkiego przyzwyczaja, i sądzę, że to najtrafniejsze okreslenie człowieka."
(Fiodor Dostojewski)
------------------------------------------------------------------------------
"Życie: dożywotnia kara śmierci" (Julian Tuwim)
------------------------------------------------------------------------------
 Mówiąc po ludzku, śmierć ma też ładną stronę, mianowicie kładzie kres starości.
 ( La Bruyere)

------------------------------------------------------------------------------
 Niech myśl o śmierci nam życia nie zohydza. (J.Des Barreaux)
------------------------------------------------------------------------------
 "Śmierć dla człowieka jest sprawą ważną i wspaniałą. Wszystko, co chcemy o niej wiedzieć, wyjasnia nasza katolicka wiara. Przygotowanie do śmierci... Praktycznie trzeba to robić przez całe życie, pamiętając, że każdy dzień witający nas słońcem, zarazem przybliża do kresu. Taka perspektywa pozwala człowiekowi zyć lepiej, mądrzej, w większej wolności. Na przykład świat rzeczy czy politycznych stanowisk nie zwiąże mu rąk.
 Co począć z lękiem przed śmiercią? Powiem coś bulwersującego. Jesli człowiek pamięta o śmierci, przygotowuje się do niej, traktuje jako naturalne prawo- to, kiedy juz wejdzie w lata i śmierc zaczyna się przybliżac- może temu towarzyszyc nawet radosne oczekiwanie." (Ojciec Grande)
------------------------------------------------------------------------------
 Przyjemność i ból idą ze sobą w parze, są nierozłączne. I można się nimi cieszyć. Doświadczamy ich codziennie. Narodziny są bolesne i radosne, tak jak śmierć. Wszystko, co dobiega końca, jest zarazem początkiem czegoś innego. Ból nie jest karą, a przyjemność nie jest nagrodą.

Radość i cierpienie są nierozdzielne. Uciekamy przed nieszczęściem, zamiast przyjrzeć się, jak współgra ono z radością. Nie chodzi o to, by pielęgnować jedno, a unikać drugiego, lecz by we właściwy sposób odnieść się do sytuacji, w której się akurat znajdujemy. Jeśli istnieje tylko radość zaraz pojawia się arogancja. Jeśli tylko cierpienie, tracimy z oczu rozległe horyzonty swojej wizji. Radość podnosi na duchu i uświadamia jak piękny i wielki jest świat. Cierpienie z kolei rodzi pokorę.

Gdy w naszym życiu pojawia się cierpienie, możemy je rozpoznać jako cierpienie. Kiedy nie dostajemy tego, co chcemy, lub kiedy dostajemy to, czego nie chcemy, kiedy chorujemy, kiedy starzejemy, kiedy umieramy- w każdej z tych sytuacji możemy rozpoznać cierpienie. Jeśli damy wówczas upust swojej ciekawości, możemy zauważyć własne reakcje i być ich świadomi. Na ogół albo jesteśmy rozgoryczeni i czujemy się oszukani, albo jesteśmy szczęśliwi i poprzestajemy na odczuwaniu błogostanu. Zawsze jednak jest to reakcja nawykowa. Tymczasem moglibyśmy zobaczyć, jak pojawia się kolejny impuls i jak w tym momencie dajemy mu się porwać. Co zresztą samo w sobie nie jest ani dobre, ani złe. Tak się po prostu dzieje, gdy nawykowo reagujemy na przyjemność i ból naszej egzystencji. Możemy to teraz zobaczyć, nie próbując tego wartościować. (Pema Cziedryn)
------------------------------------------------------------------------------
• Śmierć jest to wydarzenie z cudzego życia; dlatego jest niepojęta.
(Stefan Napierski)
------------------------------------------------------------------------------
• Kto żyje nadzieją, umrze głodny.
-- Benjamin Franklin
------------------------------------------------------------------------------
 • Życie jest jak uczta. Jestem już przy serach, a zapewniam was, że one także są wyborne.
-- Jan XXIII
------------------------------------------------------------------------------
• Młoda generacja ma także dziś respekt dla starości: dla starego wina, starej whisky i starych mebli.
-- Truman Capote
------------------------------------------------------------------------------
• Wszyscy chcemy dożyć starości i wszyscy zaprzeczamy, że już nadeszła.
-- Francisco Quevedo
------------------------------------------------------------------------------
• Stary człowiek i może.
-- Stanisław Jerzy Lec
------------------------------------------------------------------------------
 • Nie starzeje się ten, kto nie ma na to czasu.
-- Benjamin Franklin
-------------------------------------------------------------------------------

QUOTATIONS

 • The most important medicine is tender, love and care. (Mother Teresa)
-------------------------------------------------------------------------------
 • There is no illness of the body apart from the mind (Socrates)
-------------------------------------------------------------------------------
 • I decided early that I wasn't going to be a victim because when you become a victim, you automatically empower somebody else to control your life. (Robert Urich)
-------------------------------------------------------------------------------
 • I never considered giving up on living! This is not and never has been in my makeup.
Life was always my goal, no matter what I had to do. (Ann Jillian)
-------------------------------------------------------------------------------
 • I decided I was going to beat this cancer. I took the offensive-- something everyone with cancer should do.
H. Norman Schwarzkopf
-------------------------------------------------------------------------------
 • I was determined to do everything in my power to beat cancer. (Michael Milken)
-------------------------------------------------------------------------------
 • To follow without halt one aim- there is the secret of success.
Anna Pavlova
-------------------------------------------------------------------------------
 • It would have been very easy to feel sorry for myself. I realized
that I had to face this head on and fight for the chance to
be part of my granddaughter's life for many years to come.
Kimberly A. Stoliker
-------------------------------------------------------------------------------
 • They have a psychological strength, a positive self-concept,
a sense of control over their lives...they expect that things
will go well, and they are victims no longer.
O. Carl Simonton, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 • The medical world pronounced me "hopeless." Not ready to
lie down and play dead, I turned elsewhere.
Anne Frahm
-------------------------------------------------------------------------------
 • The odds were against either treatment helping,
but I thought there was a chance that they might help,
and I was determined to fight for every scrap of probability.
Steve Dunn
-------------------------------------------------------------------------------
 • There are simple rules for surviving prostate cancer. Above all, never, ever, give up hope.
Michael Korda
-------------------------------------------------------------------------------
 • The word "hopeless" should be banished from the world of the cancer patient.
Lawrence Leshan
-------------------------------------------------------------------------------
 • Faith, Hope, Love.
You need all of the above. If you want to live, then you've got to be positive.
Kristine Kersten
-------------------------------------------------------------------------------
 • Exceptional patients, survivors, refuse to participate in defeat.
Bernie Siegel, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 • Many of life's failures are people who did not realize
how close they were to success when they gave up.
Thomas Edison
-------------------------------------------------------------------------------
 • There is nothing in the world that can take the place of persistence.
Calvin Coolidge
-------------------------------------------------------------------------------
 • I attribute my recovery to five factors: the total support and devotion
of my wife and my children; finding the right team of doctors;
positive mental attitude; luck; faith in Go-
Richard Bloch
-------------------------------------------------------------------------------
 • With a loving family, lots of support from my friends, I just chose
to take charge of what was happening to me,
not to feel sorry for myself.
Robert Urich
-------------------------------------------------------------------------------
 • Exceptional patients, cancer survivors, manifest the will to live
in its most potent form. They take charge of their lives even if
they were never able to before, and they work hard
to achieve health and peace of min-
Bernie Siegel, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 • The will to live is not a theoretical abstraction but a physiological reality with therapeutic characteristics.
Norman Cousins
-------------------------------------------------------------------------------
 • I decided to shift my energy and concentration into changing my lifestyle and diet and
taking charge of my own illness.
Michael Milken
-------------------------------------------------------------------------------
 • You must make the commitment, on your own, that you will
do everything in your power to fight your disease. No exceptions.
Nothing halfway. Nothing for the sake of ease or convenience.
Richard Bloch
-------------------------------------------------------------------------------
 • Bad things happen to good people. Once I realized that, I could move on and actually deal with the more important issue
at hand and that was beating the illness itself.
Kevin Sharp
-------------------------------------------------------------------------------
 • I was never afraid of it. It was just something that happened to me
and happens to millions of people. Instead of a cold, I had cancer,
and it never frightened me any more than that.
Tammy Faye
-------------------------------------------------------------------------------
 • Since I didn't accept the verdict, I wasn't trapped in the cycle of fear, depression, and panic.
Norman Cousins
-------------------------------------------------------------------------------
  • My family is my main motivator. My loved ones are the reason I want to go on living.
Manny Hamelburg
-------------------------------------------------------------------------------
 • My life wasn't working. I didn't take care of my body. I didn't appreciate life. My life was a mess.
Cancer was a great big red light flashing and saying,`pull over and fix it now.'
 Louise Hay
-------------------------------------------------------------------------------
 • Held in anger and hostility can now be expressed; assertive behavior is now allowe- Illness permits the person to say no.
O. Carl Simonton, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 • To get angry and shout at times, pleases me...
what displeases me is your being grieved and taking all matters to heart.
For it is this which destroys our body more than any other cause.
Lorenzo Sassoli, MD (1402)
-------------------------------------------------------------------------------
 • We often find it easier to resent and suffer in the role of victim
than to love, forgive, accept and find inner peace.
Bernie Siegel, MD

 • The probable causes of cancer: deep hurt; longstanding resentment;
deep secret or grief eating away at the self; carrying hatreds; "what's the use?"
Louise Hay
-------------------------------------------------------------------------------
 • Don't be afraid to get angry and go through the "why me" phase.
Once you get through that, if you're at all resilient, you'll get tired of thinking that way
and you'll suddenly look a the universe and say, "Well, why not me?"
And then, "What am I going to do about it?"
Jerry VerDorn
-------------------------------------------------------------------------------
 • The individual makes a decision to alter behavior,
to be a different kind of person. the disease serves as permission to change.
O. Carl Simonton, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 • The individual whose hopes for his own full rich life
are sufficiently high to enable him to deal with temporary setbacks
appears to be most resistant to cancer.
Lawrence Leshan
-------------------------------------------------------------------------------
 • The fundamental problem most patients face is an inability to love themselves.
Bernie Siegel, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 • When we really love and accept and approve of ourselves
exactly as we are, then everything in life works,
and our health improves.
Louise Hay
-------------------------------------------------------------------------------
 • What is absolutely free, instantly available to all, and most likely
to heal our bodies- even of those conditions that have been
labeled incurable? The miracle cure is love!
Joan Borysenko
-------------------------------------------------------------------------------
 • We are supposed to forgive everyone.
Often we forget that "everyone" includes ourselves.
Anon
-------------------------------------------------------------------------------
 •All disease comes from a state of unforgiveness.
Course in Miracles
-------------------------------------------------------------------------------
 •By far the strongest poison to the human spirit
is the inability to forgive oneself or another person.
Forgiveness is no longer an option but a necessity for healing
Caroline Myss
-------------------------------------------------------------------------------
 •Learning to love yourself. It is the greatest love of all.
Whitney Houston
-------------------------------------------------------------------------------
 •People most capable of recovery are men and women who can discover
a new well-spring of hope, move on to a fresh sense of themselves,
a true recognition of their needs and worth as a human beings.
Lawrence Leshan
-------------------------------------------------------------------------------
 •The mental approach to treating cancer would have been ridiculed a decade ago.
But people do seem able to participate in their cancer treatment, and
even to control the course of the disease, by using thoughts.
Deepak Chopra, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 •The greatest discovery of every generation is that human beings can alter their lives by altering their states of min-
Albert Schweitzer
-------------------------------------------------------------------------------
 •Whatever you ask for in prayer, believe that you receive it, and you will.
Mark 11:24
-------------------------------------------------------------------------------
 •Most of us want God to change the external aspects of our lives
so that we don't have to change internally. We want to be
exempt from the responsibility for our own happiness.
Bernie Siegel, MD
-------------------------------------------------------------------------------
 •Your faith has healed you.
Matthew 9:22
-------------------------------------------------------------------------------
 •I could not deal with the infinite. But I could take 
things one step at a time. I could concentrate on practical
things to help myself. The first step was to get ready for surgery.
Steve Dunn
-------------------------------------------------------------------------------
 •I have learned never to underestimate the 
capacity of the human mind and body to regenerate--
even when the prospects seem most wretche-
Norman Cousins
-------------------------------------------------------------------------------
 •Survivors use the mind to heal. Affirmations, meditaton,
and imagery are widely employed within the context
of a comprehensive treatment program.
Greg Anderson
-------------------------------------------------------------------------------
 •Be transformed by the renewing of your min-
Romans 12:2
-------------------------------------------------------------------------------
 •I would say the number one thing with cancer
not to let it scare you because when you are afraid,
it destroys your immune system.
Tammy Faye
-------------------------------------------------------------------------------
 •The oneness of mind and body holds the secret of illness and health.
Arnold Hutschnecker, MD

FAKTY

..........................................................................
Newsweek Polska-Numer 25/2005, strona 62-ZABIĆ RAKA  przed narodzinami

Nie potrafimy skutecznie zwalczyć wielu nowotworów, ale testowane są już specjalne koktajle leków i szczepionki, które mogą nie dopuścić do ich powstania.
Nie umieramy już na ospę ani tężec. Zawdzięczamy to szczepieniom ochronnym. Wkrótce podobnie może być z nowotworami. Przynajmniej niektórymi. Pierwsza szczepionka na raka trafi na rynek już za dwa lata- będzie chronić przed nowotworem szyjki macicy, jedną z najczęstszych przyczyn zgonów wśród kobiet. 
Gdy znajdzie się w kalendarzu szczepień obowiązkowych, może całkowicie uwolnić nas od tej choroby. 
 
 Testowane są kolejne preparaty. Jest ich kilkadziesiąt i to może być prawdziwy przełom. Dziś nic nie wskazuje na to, by w najbliższym czasie powstały leki, które- niczym antybiotyki podane choremu na zapalenie płuc- szybko uwolniłyby nas od raka. A nowotwory będą nas atakować coraz częściej: bo jemy przetworzoną żywność, opalamy się bez zabezpieczenia, palimy papierosy, a także coraz dłużej żyjemy, co sprzyja wadliwym podziałom komórek. Dlatego poszukiwania sposobów pozwalających nie tyle wyleczyć nowotwór, co zahamować jego rozwój, są coraz bardziej intensywne. Powstała nawet nowa dziedzina medycyny: onkologia prewencyjna, która zajmuje się tylko tym zagadnieniem. I choć na razie ich przydatność w terapii jest sprawdzana na osobach szczególnie zagrożonych, między innymi tych, których bliscy krewni zachorowali na raka, wyniki są wyjątkowo obiecujące.
..........................................................................
Myśli badaczy idą w  kierunku bezpośredniego uderzenia w nowotwór przy pomocy szczepionki. Próbuje się ją stworzyć przy użyciu komórek rakowych pobranych od pacjentów. Zakłada się, że taka szczepionka zachęci układ odpornościowy chorego do niszczenia zezłośliwionych komórek. Badania nad takimi właśnie szczepionkami, wymierzonymi m.in. w raka piersi, żołądka, jelita grubego i białaczki, trwają obecnie w ponad 150 ośrodkach na świecie.
 
 David Berd z Thomas Jefferson University w Filadelfii opowiadał podczas kongresu  w Nowym Orleanie o szczepionce, którą stworzył, wykorzystując komórki nowotworowe pobrane od samych pacjentów. Wszystkie najpierw unieszkodliwiono, by nie dawały przerzutów, a następnie połowę oznaczono chemicznie, by układ odpornościowy mógł je łatwiej rozpoznać. Skuteczność tak przygotowanej szczepionki sprawdzono na 20 osobach z zaawansowanym czerniakiem. Pozytywną odpowiedź stwierdzono u ośmiu spośród 10 chorych, którzy dostali oznaczone komórki i sześciu spośród 10 chorych, którym podano komórki nieoznaczone.

- Sądzimy, że białe krwinki zachęcone do działania przez szczepionkę wniknęły do guza i rozpoczęły niszczenie zezłośliwionych komórek. U jednego z pacjentów guz, który powstał już w wyniku przerzutu, zmalał o połowę- powiedział mi prof. Ber- Podobne badania prowadzi też John Kirwood z uniwersytetu w Pittsburgu. Podał on swoją szczepionkę 75 pacjentom, także z zaawansowanym czerniakiem. U jednej trzeciej z nich- poinformował podczas kongresu- wystąpiła pozytywna reakcja układu odpornościowego.- Organizm ruszył do walki z nowotworem- mówił. Kirwood, podobnie jak inni eksperci obecnie na kongresie, podkreśla jednak, że na razie najlepszą obroną przed czerniakiem wciąż pozostaje jego j
..........................................................................
Newsweek maj 2005- numer 20/05, strona 64
 
Miesiąc temu profesor John Speakman z uniwersytetu w Aberdeen poinformował świat, że możliwe jest wydłużenie życia ludzkiego średnio o 30 lat. Świadczyć mają o tym wyniki badań, jakie przeprowadził na myszach. Zwierzęta, którym podawano t  oksynę, żyły o 25 procent dłużej niż ich pobratymcy nieotrzymujący leku. T  oksyna to hormon wytwarzany przez tarczycę, zwiększający tempo przemiany materii. Według brytyjskich badaczy ma to dobroczynny wpływ na biologiczną aktywność komórek. Zwłaszcza na ich zdolność do obrony przed agresywnymi cząsteczkami tlenu, które podejrzewa się o rolę czarnych charakterów, przyspieszających większość procesów starzenia. 
.....................................................................
grudzień 2004

"Większość schorzeń neurologicznych polega na kumulowaniu się białkowych "śmieci". Na przykład w alzheimerze dochodzi do nagromadzenia białka o nazwie beta-amyloi- Dzieje się tak, gdy prawidłowo przestaje działać ubikwityna, której zadaniem jest naznaczenie "złego" białka pocałunkiem śmierci, dzięki czemu może ono zostać usunięte z organizmu. 

Poznaliśmy mechanizm działania komórek rakowych oraz proces niszczenia neuronów w chorobie Alzheimera i Parkinsona. Dzięki opisanym przez nas mechanizmom zostaną stworzone leki, które przyniosą nadzieję wielu chorym. Pierwszy lek [bortezomib- w leczeniu nowotworu zwanego szpiczakiem mnogim]  już jest na rynku. 
 
 W roku 1900 nikt nie słyszał o chorobie nowotworowej. Wtedy ludzie umierali z powodu zakażeń, zanim jeszcze nowotwór się rozwinął. Dzisiejsze liczne przypadki raka są zatem wynikiem rozwoju cywilizacji: żyjemy nie 30, lecz 70-80 lat. Wyobraźmy więc sobie, że opanujemy nowotwory. Co pojawi się na ich miejscu? Zapewne alzheimer, bo dotyka ludzi w wieku 80-90 lat. Niektórzy sądzą, że jeśli średnia długość życia będzie wynosić 110 lat, wtedy każdy zachoruje na alzheimera. A co się stanie, gdy pokonamy i alzheimera? Co nas będzie zabijać, gdy dożyjemy 250 lat? Bez wątpienia jakaś nowa, może nieznana jeszcze choroba. Pojawia się więc poważne pytanie: po co nam nauka? By dać ludziom nadzieję." 
( Aaron Ciechanover-laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii)
.............................................................................
sierpień 2004
sukces i towarzyszący mu prestiż lekiem na długowieczność

Marlon Brando, podwójny laureat Oscara, dożył osiemdziesiątki, choć, zdaniem lekarzy, prowadził tak wyniszczający tryb życia, że nie powinien dożyć sześćdziesiątki. Wyróżniony Oscarem piosenkarz i aktor Frank Sinatra żył 83 lata, choć eksploatował swoje zdrowie (głównie wątrobę) nie mniej niż Brando. Znany z ról ekranowych twardzieli Ronald Reagan nigdy wprawdzie nie zdobył Oscara, za to dwukrotnie wybierano go na prezydenta USA i cieszył się sławą jednego z najwybitniejszych światowych przywódców XX wieku. Mimo, że chorował na Alzheimera i został postrzelony w zamachu, przeżył 93 lata.
-------------------------------------------------------
maj 2004
Co roku średnia długośc życia wzrasta o kolejne trzy miesiące. Każda urodzona dzisiaj dziewczynka ma 50% szans na osiągnięcie wieku 100 lat. 
Aż 2/3 chorób powodujących przedwczesną śmierć  to choroby, którym można zapobiegać.
(prof.Jacques Proust-Ceneter for Prevention of Aging w Genolier,Szwajcaria)
.............................................................................

W okresie Imperium Rzymskiego długość życia wynosiła przeciętnie 28 lat
w średniowieczu- 32 lata
w 1998r- w USA 75 lat, w Japonii- dla kobiet 82,5

Ale wielu ludzi i przed wiekami żyło długo. Np. Arystoteles (384-322 pne), Konfucjusz (551-479 pne), Św.Augustyn (354-430), F.Petrarka (1304-1374), F.Hegel (1770-1831), E.Kant (1724-1804). Tak więc przyczyną krótszego życia (przeciętnego!) mogły być głównie ciągłe lub długotrwałe wojny, zarazy, klęski głodu itp. Zegar biologiczny człowieka być może nie zmieniał się tak bardzo jak wskazują wskaźniki przeciętnej długości zycia na przestrzeni wieków.  

W świecie zwierzęcym zegar biologiczny jest bardzo zróżnicowany, zależnie od gatunku.
Jętka jednodniówka żyje 1 dzień, łososie- 4 lata, niektóre gatunki małży 100 lat, nietoperz noce- 12 lat, mysz- rok

Jak umiera łosoś:
Zegar biologiczny funkcjonuje wewnątrz łososiowego DNA. Zgodnie z jego wskazaniami, u 4 letnich łososi zaraz po złożeniu ikry kora nadnerczy zaczyna wytwarzać hormon zwany kortyzolem, który jest zwykle jednym z hormonów stresu, a w organiźmie łososia pełni funkcję hormonu zagłady. 
.............................................................................

regularne przyjmowane witamin A, E i C o 70 proc. zmniejsza ryzyko zachorowania na raka skóry;
500 mg wit. C dziennie przedłuża życie o siedem lat;
nawet niewielki niedobór wit. A zwiększa podatność organizmu na pospolite infekcje, takie jak biegunka, zapalenie płuc czy dziecięce choroby zakaźne;
..............................................................................
Złość i stres zżerają nie tylko Twoje nerwy, także zapasy witaminy C, kwasu pantotenowego i magnezu. 
..............................................................................
 Mózg człowieka pozostaje zagadką. 

 Jednak wiadomo, że ów potężny komputer utkany prawie ze stu miliardów komórek ma decydujący wpływ na naszą osobowość. Człowiek potrafi przetwarzać aż 126 informacji na sekundę. Może np. jednocześnie kierować samochodem, czytać znaki drogowe, w myślach układać rozmowę z szefem it- Odpowiednie pomiary mózgu dowiodły, że w ciągu 70 lat w pokładach pamięci potrafi on zarejestrować około 185 miliardów informacji.  
..............................................................................
We might count the number of synapses, guess their speed of operation, and determine synapse operations per secon- There are roughly 1015 synapses operating at about 10 impulses/second, giving roughly 1016 synapse operations per secon- 
The total energy consumption of the brain is about 25 watts . Inasmuch as a significant fraction of this energy will not be used for useful computation, we can reasonably round this to 10 watts.
..............................................................................

STATYSTYKA ŚMIERCI XX w.


(przybliżone dane- uśrednione na podstawie różnych źródeł
dane o II wojnie światowej wg  amer."Foreign Affairs"  9/10 2006):

1914-1918 I wojna światowa   10-15 ml zabitych (20 ml rannych)
1918           Grypa "hiszpanka"-  ok.30 ml  
1917-1922  Rosyjska wojna domowa-  9 ml 
1939-1945  II wojna światowa-  55 ml zabitych
                     Polska 19% populacji
					 Zw.Radziecki  11 % populacji
					 Niemcy           10 % populacji
					 Jugosławia       10 % populacji
					 USA                poniżej 1%
1918-1958  ofiary represji w Zw.Radzieckim -  ok. 60 - 90  ml
AIDS (1981-1998)        - 12 ml

====================================
      
Zbigniew Brzezinski,
Out of Control: Global Turmoil on the Eve of the Twenty-first Century (1993) 
"Lives deliberately extinguished by politically motivated carnage":
Summary: 167,000,000 to 175,000,000 
Including: 
    War Dead: 87,500,000 
    Military war dead: 33,500,000
    Civilian war dead: 54,000,000
    Not-war Dead: 80,000,000 
    Communist oppression: 60,000,000
====================================

Z MOICH ULUBIONYCH LEKTUR

Fiodor Dostojewski "Białe noce"

Fiodor Dostojewski "Wspomnienia z domu umarłych"(zapiski z martwego domu)

Ernest Hemingway "Zielone wzgórza Afryki"

Romain Rolland "Jan Krzysztof"

Romain Rolland "Colas Bregnon"

Tadeusz Zieliński "Starożytnośc bajeczna"

Wiesław Myśliwski "Nagi sad"

Wiesław Myśliwski "Pałac"

Maria Skłodowska-Curie "Intymny dziennik"

Marcel Proust "W poszukiwaniu straconego czasu"

Aldoux Huxley "Kontrapunkt"

Tomasz Mann "Czarodziejska góra"

Witold Gombrowicz "Dziennik 1953-1956"

   Fiodor Dostojewski "Białe noce":
 -----------------------------------
	   "Zapytujesz siebie: gdzie są twoje marzenia?      
           i kiwasz głową, mówisz: jak szybko lecą lata!                  
I znowu pytasz siebie: co zrobiłeś ze swoimi latami?
Gdzie znajdują się twoje najlepsze dni? Żyłeś czy nie?
	  Popatrz, mówisz do siebie, popatrz jak na świecie robi się chłodno. Jeszcze przejdą kolejne lata i za nimi przyjdzie samotność, przyjdzie o kulach trzęsąca się starość, a za nimi tęsknota i zmęczenie. Zblednie twój świat fantazji, umrą i zwiędną twoje marzenia, opadną jak żółte liście z  drzew..."

Fiodor Dostojewski "Wspomnienia z domu umarłych-(zapiski z martwego domu)"
 -----------------------------------------------
 
 "Są ludzie, którzy jak tygrysy łakną krwi. Kto raz zakosztował tej władzy, tego bezgranicznego panowania nad ciałem, krwią i duchem takiego samego człowieka (..), ten juz jakoś nieuchronnie przestaje władac nad swoimi doznaniami.
 Twierdzę, że każdy człowiek wskutek przyzwyczajenia może zordynarnieć i stępieć do stanu dzkiej bestii.
   Krew i władza odurza:
   rozwija sie grubiaństwo, wyuzdanie; dla umysłu i uczucia stają się dostępne, a  w końcu słodkie, najbardziej nienormalne zjawiska.
   Człowiek i obywatel ginie w t  anie na zawsze,   powrót do godności  ludzkiej, do skruchy, do odrodzenia jest już prawie niemożliwy."

  Ernest Hemingway "Zielone wzgórza Afryki":
 -----------------------------------------------
"Jeśli kiedykolwiek pokochałeś kobiete prawdziwą, szczęśliwą i świetlaną miłością, ona będzie także kochać Ciebie zawsze: dokądkolwiek by nie odeszła od ciebie, kogo by nie pokochała- i tak będzie ciebie kochać najbardziej.
Jeśli pokochasz tak kobietę lub kraj, to z ciebie szczęściarz, i to, że kiedyś umrzesz, już nie ma znaczenia."

   Romain Rolland "Jan Krzysztof":
  -----------------------------------
"Człowiek żyje tak jak chce. Chcieć a żyć to dwie różne rzeczy. Główna rzecz w tym, aby nie zniechęcać się ani do chcenia ani do życia. Reszta nie od nas zależy." 

"Większość ludzi umiera w dwudziestym lub trzydziestym roku zycia; przekroczywszy tę granicę są tylko własnym cieniem; reszta życia upływa im na małpowaniu samych siebie, na powtarzaniu z dnia na dzień coraz bardziej mechanicznym i coraz bardziej karykaturalnym tego co mówili, myśleli, kochali, w czasie gdy istnieli."

 
 Romain Rolland "Colas Bregnon":
 ------------------------------------
"Wierzaj, najgorszy w śmierci jest przymus milczenia." (z przedmowy)
"Życie to dobra rzecz, o tak! Drodzy przyjaciele, cała jego wada to to, że trwa za krótko. Człowiek nie wychodzi na swoje. Powie ktoś- "Nie narzekaj. Bądź kontent z tej porcji, którą przed tobą postawiono". Zgoda, nie przeczę, ale poproszę o drugą porcję, byle wielką."

Tadeusz Zieliński "Starożytnośc bajeczna"
---------------------------------------------. 
"Rzucacie ziarno w zmiemię, ono w niej ginie, lecz ginąc samo, wydaje nowy kiełek i ten kiełek zmartwychwstaje. Chowacie również do ziemi ciała waszych zmarłych i one giną; lecz wydają z siebie kiełek nowego życia i tym kiełkiem jest dusza. Dusza nie umiera razem z ciałem- dusza jest nieśmiertelna." (rozdz. Misteria eleuzyńskie)
..............................................................................
 Drugie moje przykazanie- czcij rodziców niemal na równi z bogami!
Od nich otrzymałeś tę iskrę życia, która w tobie płonie; ona jest warunkiem i rękojmią wszystkiego, co ci na ziemi jest drogie. Nie ma więzów ściślejszych, niż te, które wiążą rodziców z dziećmi;
      jest to jedno nieprzerwane życie.
Człowiek, który te więzi zerwał, żyje tylko krótkotrwałym życiem własnym; lecz człowiek, który odczuwea siebie jako dalszy ciąg swych rodziców, a swe dzieci, jako dalszy ciąg siebie, żyje życiem wiecznym; rzucił on nieskończony most w przeszłość i przyszłość." (rozdz. Przykazania Cheirona)

Wiesław Myśliwski "Nagi sad" 1967:
---------------------------------------
"Może dzięki samej naszej obecności w czyimś życiu spełnia się po trosze i nasze życie."

"Stanę sobie gdzieś za drzewem, skąd mnie nie widać, albo w cieniu tej mojej starości, która lepiej skrywa, niż najgrubszy pień, i popatruję sobie całymi godzinami.(...)

Patrzę prawie jak na czyjś czas, całkiem mi dotąd nieznany, omalże pierwszyznę, i zastanawiam sie, że może na starość nie przystoi odwiedzać swojego dzieciństwa ani młodości, bo zwykle kryje się za tym więcej zawiści niż tęsknoty, więcej udreczenia niż pociechy.(...)
Może tych lat zazdroszczę sobie i to mnie od nich oddziela, moze nie tyle wracam do nich, co je przywłaszczam.(...)

To jedyna radośc patrzeć na dziejące się życie kogoś najbliższego, gdy się już własne przeżyło. To tak jakby  człowiek na powrót znalazł się w swoim, że zatraca nawet poczucie teraźniejszości, a tylko w tamtym się czuje, w tamtym odswieża swoje uczucia i myśli obolałe, w tamtym czuje się potrzebny, może nawet niezastąpiony, jakby bez jego obecności i niepokoju, bez jego wzruszeń i tej domyślającej całą przyszłość pamięci tamto życie nie mogło rozkwitać.(...)

Szczęście gdy możemy choćby tylko znaleźć się w czyimś życiu, przynajmniej wynieść z niego wspomnienia, jeśli nie nogą wstąpić, to choćby pamięcią, po kryjomu nawet , bez niczyjej wiedzy ani domysłu, nie zauważeni ani podpatrzeni. Może dzięki samej naszej obecności w czyimś życiu spełnia się po trosze i nasze życie. Bo czymże byłby człowiek ogołocony z radości innych, z ich pragnień, bółów, z ich myśli i niedoczekan, z ich potepienia czy nawet pogardy. Dzięki płomieniom nawet słoma może stać się ogniskiem. Dzięki innym nasze życie zostaje przedłużone o ich pamięć."

"A w miejscu,gdzie się człowiek urodził, wszystko jest mu przyjazne, i ptak, i kamień, a noc i dzień dzielą się nie według światła i ciemności, lecz według snu i przebudzenia człowieka. I nieszcześcia, choć bolesne, nie są człowiekowi wrogie, lecz nieuniknione, i nawet śmierćnie jest mu obca i zła, jak ją niektórzy oczerniają, lecz zadomowiona w rodzinie, a chociaz w pole nie chodzi, sumienia za to pilnuje i tak ze wszystkimi zżyta, że ma o każdej porze dnia i nocy wstep do każdego domu; że nawet postać ma ludzką i narzędzie ma z doli ludzkiej, wprost spod stodoły, z zapola czy z rąk człowieka wzięte.
  Może dlatego  na tę śmierć wracaja ludzie do swoich stron, w nadziei, ze się z nimi po znajomości obejdzie."

 Wiesław Myśliwski  "Pałac":
------------------------------
"Gdyż człowiek, wiedz to, na siebie najdotkliwiej jest skazany.
Nikt mu tyle udręk nie dostarcza., so sam sobie. Siebie nawet zampomnieć na chwilę nie potrafi. (...) Soba wciąż musi być, choćby miał się dosyć. I wszystkiego, czego doznaje, doznajetylko jako siebie samego. Każdej rzeczy jako siebie samego. Każdego czasu, nawet najodleglejszego, czy spoza pamięci, czy spoza przeczucia, jako siebie samego. Toteż każdy człowiek jest ludzkością bez mała. A przy tym może za ogromny jest jak na siebie, za rozległy, jak na ułomność i bezsilność swoja. Może nawet jest słoncem dla siebie, lecz jak słońce tylko połowę swojej ziemi ogarnia, na resztę rzucając wieczny cień niepwności i zwątpienia. (...)
Dopiero w starości swojej, kiedy już się wyzwolony czujesz z pragnień, które nieraz więcej spustoszenia w tobie czynią niż nienawiści, kiedy nawet wspominać możesz już do woli, bezkarnie, bo to wszystko zmartwiało za tobą, dopiero teraz stać cię będzie na w  ozumiałośc dla siebie, na życzliwość, nawet na trochę tkliwości, bez której kamienieje twoje, każde zresztą, życie. Tam mozesz nawet stać się w  ozumiały i dla innych, bo i inni są ci już obojętni."

 Maria Skłodowska-Curie "Intymny dziennik":
-----------------------------------------------
Wychodziłeś, śpieszyłeś się, byłam w tym czasie zajęta dziećmi. Wyszedłeś, pytając mnie z dołu, czy przyjdę do laboratorium. Odpowiedziałam Ci, że nie mam pojęcia i żebyś nie zawracał mi głowy. I wtedy właśnie wyszedłeś. Ostatnie zdanie, z jakim zwróciłam się do Ciebie, nie było więc zdaniem pełnym miłości i uczucia. Ujrzałam Cię ponownie już martwego. 

Wchodzę do salonu. Mówią mi: "On nie żyje". Czy można pojąć podobne słowa? Piotr nie żyje, ten sam, którego widziałam, jak w dobrej formie wychodził dziś rano z domu, ten sam, którego miałam nadzieję trzymać w ramionach wieczorem. A teraz zobaczę Go martwego i to już koniec, na zawsze. Bez przerwy powtarzam Twoje imię: "Piotrze, Piotrze, Piotrze, mój Piotrze". To mi go niestety nie przywróci. Odszedł na zawsze, pozostawiając po sobie pustkę i rozpacz. 

Mój Piotrze, czekałam na Ciebie, zmartwiała, długie godziny. Przyniesiono mi przedmioty, jakie przy Tobie znaleziono- Twoje pióro, Twój portfelik na wizytówki, Twoją portmonetkę, Twoje klucze; Twój zegarek nie przestał chodzić, podczas gdy Twoja biedna głowa otrzymała straszliwe uderzenie, które ją zmiażdżyło. To wszystko, co mi po Tobie zostało, nie licząc kilku starych listów i paru dokumentów. To wszystko, co mam w zamian za czułego, kochanego przyjaciela, z którym miałam nadzieję spędzić życie. 

Przyniesiono mi Go wieczorem. Pierwsza ucałowałam w karetce Twoją twarz, tak mało zmienioną. Później przeniesiono Cię do domu i ułożono na łóżku w pokoju na dole. Nadal Cię całowałam, byłeś jeszcze miękki i niemal ciepły. Całowałam Twoją kochaną rękę, która jeszcze nie zesztywniała. Powiedziano mi, żebym wyszła, ponieważ trzeba Cię rozebrać. A ja, ogłupiała, posłuchałam- doprawdy nie rozumiem, jak mogłam być tak szalona. To ja powinnam zdjąć z Ciebie Twoje biedne, zakrwawione rzeczy, nikt inny nie powinien tego robić, nikt inny nie powinien Cię dotykać. Jak to możliwe, że nie pojęłam tego od razu? Później oprzytomniałam i coraz trudniej było mi oderwać się od Ciebie, siedziałam wciąż w Twoim pokoju, pieściłam i całowałam Twoją twarz.
.............................................................................

MARCEL PROUST- W POSZUKIWANIU STRACONEGO CZASU:
----------------------------------------------------------------
 Bardzo rozsądna wydaje mi się wiara celtycka, że dusze tych, których stracilismy, uwięzione są w jakiejś niższej istocie, w zwierzęciu, roślinie, rzeczy nieożywionej, stracone w istocie swojej dla nas aż do dnia-dla wielu nie przychodzi on nigdy- gdy nam się zdarzy przejść obok drzewa, wejść w posiadanie przedmiotu będącego ich więzieniem. Wówczas drżą, wołają nas i skorośmy je tylko poznali, czar pryska. Oswobodzone przez nas, zwyciężyły śmierć i wracają, aby zyć z nami.	Tak jest z naszą przeszłością. Starać się ją wywołać to stracony czas...
 
 ..kiedy, po śmierci osób, po zniszczeniu rzeczy, z dawnej przeszłości nic nie istnieje, wówczas jedynie zapach i smak, wątlejsze ale żywsze, bardziej niematerialne, trwalsze, wierniejsze, długo jeszcze, jak dusze, przypominają sobie, czekają, spodziewają się- na ruinie wszystkiego- i dżwigają na swojej znikomej kropelce olbrzymią budowlę wspomnienia.
 ...mysl konających bardzo często obraca się ku stronie rzeczowej, bolesnej, tajemnej, bebechowej, ku owej podszewce śmierci, która właśnie ukazuje im tę stronę, dając im ja twardo odczuć i o wiele podobniejsza jest do ciężaru, który ich miażdży, do trudności oddychania, do potrzeby picia niż do tego co nazywamy pojęciem śmierci. (Marcel Proust)

 Aldoux Huxley   "Kontrapunkt":
---------------------------------
"Zapamietałam na zawsze herbatkę, na która zostałam zaproszona w Tunisie przez kilka pań Arabek. Były niesłychanie uprzejme i gościnne. Ale zmuszały mnie do jedzenia zupełnie niejadalnych ciastek i mówiły okropnie po francusku, i nie miałam o czym z nimi mówic. Niesłychanie zgorszone były moją krótka suknią oraz tym, ze nie mam dzieci. 

Starzy ludzie zawsze przypominają mi tę arabską herbatkę. Czy myślicie, ze wszyscy na starość będziemy arabską herbatką?"

"  Zdaję sobie teraz sprawę, że istotnym urokiem życia intelektualnego jest jego łatwość, podstawianie prostych schematów intelektualnych zamiast skomplikowan rzeczywistości, spokojnej, formalnej śmierci- zamiast oszałamiającego ruchu życia.

  Jest nieporównanie łatwiej wiedzieć wiele rzeczy,  na przykład z dziedziny historii sztuki, i mieć głębokie myśli na temat metafizyki lub socjologii, niż poznawać osobiście i intuicyjnie ludzi i utrzymywać znośne stosunku z przyjaciółmi, kochanką, żoną lub dziećmi."


Tomasz Mann "Czarodziejska góra" (1929 r.)
--------------------------------------------------
"Śmierć jest godna czci jako kolebka życia, jako marzycielskie łono odradzania się.
Rozważana w oderwaniu od życia, staje się upiornym potworem- a nawet czymś jeszcze gorszym. Bo śmierć jako samoistna potega duchowa jest bezecną potęgą; siła jej nieczystej atrakcji jest wprawdzie bardzo wielka, ale sympatyzowanie z tą potęgą jest bezwątpienia najokropniejszym zboczeniem ducha ludzkiego."

"Śmierć jest wielka potęgą. 
Odkrywamy przed nią głowę i zbliżamy się do niej na palcach. Ma na sobie dostojną kryzę przeszłości, a my sami ubieramy się na jej cześć poważnie i czarno. Rozum niemądrze wygląda wobec śmierci, bo jest jedynie cnotą, śmierć natomiast jest wolnością, ucieczką, bezkształtem i rozkoszą.  (...) Miłość przeciwstawia się śmierci  i jest mocniejsza od śmierci.  Ona jedna, nie rozum, budzi dobre myśli. Wszelka forma pochodzi również jedynie z miłości i dobroci: form i kultura rozumnego i przyjaznego społeczeństwa, harmonijnego królestwa ludzkiego..."

Witold Gombrowicz "Dziennik 1953-1956" 
---------------------------------------------------
"A jednak w znakomitej większości my wszyscy jesteśmy już w trakcie umierania. Ludzie po czterdziestce, którzy wykańczają się powoli., co rok starsi o rok. Na pogrzebie myślałem: że to niezywi żegnają nieboszczyka, ale umierający umarłego. (...)
Przez cały czas pogrzebu brzydota powolnej śmierci, którą nazywamy starzeniem się, ciążyła mi jak głaz i to głaz absolutny, nieunikniony, głaz sans phrases. Rozmyślałem  też nad mistyfikacją, która temu towarzyszy. Gdyż wśród ludzi nie ma, nie może być większego przeciwieństwa jak biografia wstępująca i zstępująca, jak rozwój i dekadencja, jak człowiek po trzydziestce, który już zaczyna się kończyć i człowiek przed trzydziestką, ktory się rozwija. To ogień i woda, tu coś się zmienia w samej istocie człowieka. Cóż ma wspólnego młodzieniec ze starzejącym się, gdy obaj napisani są w innej tonacji?  Wydawałoby się, że powinny być dwa osobne języki: jeden dla tych, którym przybywa życia, drugi dla tych, którym ubywa.  Ale ten kontrast został właściwie przemilczany, starzejący się udają, że żyją w dalszym ciągu, nikt nie był w stanie stworzyć odrębnego słowa dla ludzi wkracających w umieranie. (...)
...nie wierzę, aby śmierć była właściwym problemem człowieka... Własciwa sprawa nasza, to właśnie starzenie się, owa postać śmierci, której co dzień dośwaidczamy. Lecz nawet nie  samo starzenie się , a ta jego [człowieka] właściwość, że jest zupełnie, tak straszliwie odcięty od piekności. Nie męczy nas powolne umieranie, lecz raczej to, że wdzięk zycia staje się nam niedostępny."

English

My favorite readings

      Somerset Maugham "Of Human Bondage"
	 ................................................................

   "Oh, life," he cried in his heart, "Oh life, where is thy sting?"

   For the same uprush of fancy which had shown him with all the force of mathematical demonstration that life had no meaning, brought with it another idea; (..)As the weaver elaborated his pattern for no end but the pleasure of his aesthetic sense, so might a man live his life, or if one was forced to believe that his actions were outside his choosing, so might a man look at his life, that it made a pattern. There was as little need to do this as there was use. It was merely something he did for his own pleasure.

   Out of the manifold events of his life, his deeds, his feelings, his thoughts, he might make a design, regular, elaborate, complicated, or beautiful; and though it might be no more than an illusion that he had the power of selection, though it might be no more than a fantastic legerdemain in which appearances were interwoven with moonbeams, that did not matter: it seemed, and so to him it was. 

   In the vast warp of life, (a river arising from no spring and flowing endlessly to no sea,) with the background to his fancies that there was no meaning and that nothing was important, a man might get a personal satisfaction in selecting the various strands that worked out the pattern. There was one pattern, the most obvious, perfect, and beautiful, in which a man was born, grew to manhood, married, produced children, toiled for his bread, and died; but there were others, intricate and wonderful, in which happiness did not enter and in which success was not attempted; and in them might be discovered a more troubling grace. 

    Some lives, and Hayward's was among them, the blind indifference of chance cut off while the design was still imperfect; and then the solace was comfortable that it did not matter; other lives, such as Cronshaw's, offered a pattern which was difficult to follow, the point of view had to be shifted and old standards had to be altered before one could understand that such a life was its own justification. Philip thought that in throwing over the desire for happiness he was casting aside the last of his illusions.

    His life had seemed horrible when it was measured by its happiness, but now he seemed to gather strength as he realised that it might be measured by something else. Happiness mattered as little as pain. They came in, both of them, as all the other details of his life came in, to the elaboration of the design. He seemed for an instant to stand above the accidents of his existence, and he felt that they could not affect him again as they had done before. 

    Whatever happened to him now would be one more motive to add to the complexity of the pattern, and when the end approached he would rejoice in its completion. It would be a work of art, and it would be none the less beautiful because he alone knew of its existence, and with his death it would at once cease to be. Philip was happy." 
         (Somerset Maugham "Of Human Bondage")