Zygmunt Ryznar - Życie jak rzeka

człowiek jak rzeka
płynie tym samym korytem
niby wciąż ten sam
ale oddycha czymś innym

jego marzenia
płyną nie tym samym torem
zabłąkane podtopione
niczym wody upłynione

i lata jego jak te mosty
bezpowrotnie za sobą popalone
albo takie
których juz się nie zbuduje

a te żagle nadęte
jak twarze znajome
zszarzałe teraz
na bocznym torze odstawione

i jeszcze przed nami
parę śluz na tym szlaku
a potem
przesiadka
.....
ta chwila zadumy
to krótki przystanek
tramwaju życia
uwalniający od stukotu codzienności

[dzwonek: stuk-stuk-stuk]
to życie ruszyło
do zobaczenia
na następnym przystanku