Życie jak fortepian
czarne i białe klawisze
a marzenia pękają jak struny

Fortepian jak życie
gra melodie rozmaite

 

dostaje zadyszki
lub euforycznie dudni
w uszach i duszy
albo zachwyca linią melodyczną
która trwa bez końca ...

 

Jak milczy skrycie
to wiem
w środku lawa
czeka na znak

 

po którym wrzask nagły
też wygaśnie
a pozostaje pancerz zastygły
i nieco popiołu
jako nadzieja odrodzenia

 

 
P.S.

Naciśnij klawisz nadziei gdy nastąpi absolutna cisza.
Nie graj Szopena gdy nie musisz.
Posłuchaj siebie
gdy grasz koncert
nie zdając sobie z tego sprawy.