Poezje z mojego życia
Życie jak fortepian ::: Zygmunt, Ryznar, Zyga :::
Życie jak fortepian czarne i białe klawisze a marzenia pękają jak struny
Fortepian jak życie gra melodie rozmaite
dostaje zadyszki lub euforystycznie dudni w uszach i duszy albo zachwyca linią melodyczną która trwa bez końca ...
Jak milczy skrycie to wiem w środku lawa czeka na znak
po którym wrzask nagły też wygaśnie a pozostaje pancerz zastygły i nieco popiołu jako nadzieja odrodzenia
P.S.
Naciśnij klawisz nadziei gdy nastąpi absolutna cisza. Nie graj Szopena gdy nie musisz. Posłuchaj siebie gdy grasz koncert nie zdając sobie z tego sprawy.
|