Spowiadam  myśli 

w dziennik układam

dni i chwile

które nie wrócą


marzenia

jak fakty odnotowane

twarze

zamglone jednak z widzącymi oczyma

adresy pożółkłe

domów których ubyło


żale przemilczane

mówiące do dzisiaj .

W ten sposób uczę się

sztuki zapominania siebie