Pierwotny tekst:"Oczy figlarne i uśmiech dziecięcy-zmiękczony twarzy marsowy nastrój na szarej szybie-usta powagą ściągnięte kradzione spojrzenia spoza ciemnych okularów-odruchy wstydu -uszy sterczące z ciekawości-strzępki głośnej rozmowy-czasem ciche tajemnice-wreszcie-kazanie pijaka-ręce żebraka-oddech nieświeży -i ostry zapach perfum-wszystko w jednym - wash and go-wysiadam i tylko zapach potu pozostaje ..." miał być krótką filmową migawką. Teraz dodałem trochę refleksji. Zyga

Wiem, że brakuje tu troszkę spoiny poetyckiej - może z czasem uda mi się stworzyć też odpowiedni nastrój. Brudnopis tego "wiersza" powstał wiele lat temu - widocznie wspomnienia są mocniejsze niż obraz poetycki.Dzięki za rady. Pozdrawiam Zyga

zmiękczony twarzy marsowy nastrój na szarej szybie - > jest mocno niezgrabne. prawda? to kiks, ale masz jeszcze ogólną wyliczankę bez grama spoiny. ja to traktuję jako szkic niezależnie od autora, a reszta zależy od ciebie.

Trudno jest oddać tę atmosferę...tu nie widzę tego co czuje na co dzień w komunikacji miejskiej...ale to niełatwy temat...pozdrawiam :)