>
Sound of silence
PASSING INTO the SILENCE - PRZEJŚCIE DO KRAINY CISZY |
last update: 25 February (luty) 2024 |
|
Jorge Manrique (1440-1479) | Coplas por la Muerta de su Padre |
Original (Esp): "Nuestras vidas son los rios Que van a dar en la mar Que es el morir |
English: Our lives are the rivers That flow into the sea Which is death |
Z inspiracji Antoine'a de Saint-Exupéry'ego |
Tylko w ciszy myśl wypuszcza pędy oraz wyrasta prawda. |
Now, everywhere I am talked to by silence .... This is why you were born: to silence me. Cells of my mother and father, it is your turn to be pivotal, to be the masterpiece. .... I think I can remember being dead. ..... in a short time you will be here (on the earth) again. And in the time between .... It’s natural to be tired of earth, When you’ve been dead this long, you’ll probably be tired of heaven. .... You who do not remember passage from the other world I tell you I could speak again: whatever returns from oblivion returns to find a voice .... from the center of my life came a great fountain, deep blue shadows on azure seawater. Louise Glück - Nobel Prize 2020 |
|
Wszystko zgaśnie w jednej chwili. Słownik przyswajany od kołyski po łoże śmierci przestanie istnieć. Nastanie cisza bez żadnego słowa, aby ją opowiedzieć. Z otwartych ust nie wyjdzie już nic.Ani „ja”, ani „mnie”. Język zaś będzie w dalszym ciągu przekładał świat na zdania. Annie Ernaux - Nobel Prize 2022 ("Lata") |
Patrz jednako Na życie i śmierć Nie zatrzymuj konia, jedź. (1865-1939 |
Cast a cold eye on life, on death, Horseman,pass by. W.B.Yeats |
Wszystkie nasze dni wczorajsze świecą pochodniami we mgle wzdłuż drogi do śmierci. (Aldoux Huxley) |
Jak słodko pozbywa się nas czas kiedy idziemy ramię w ramię przez Most Drobnostek...
Jakże słodki wydaje się czas
Goniłem za Ciałem |
Wówczas dopiero będziemy szczęśliwi, kiedy uświadomimy sobie swoją rolę, choćby najskromniejszą. Wówczas dopiero będziemy mogli żyć w spokoju i umrzeć w spokoju, gdyż to, co daje sens życia, daje także sens śmierci. (Antoine de Saint-Exupéry - "Ziemia planeta ludzi") |
Jak kroplę czuć na wardze smak każdej cichej chwili (z wiersza "Szczęście" Jarosława Iwaszkiewicza) | ||
"Szukaj mego śladu w powietrzu i na fali, a jeśli o mnie na fali i w powietrzu nie słychać, to znadź mnie w sercu Twoim." (Juliusz Słowacki w przedmowie do "Balladyny") |
"Jeżeli kochasz kogoś i możesz być dla niego kimś lub czymś --- przedmiotem wzajemnego ukochania, przyjacielem, opiekunem, dobroczyńcą wreszcie, nawet po prostu tylko kimś pomocnym, i choćby w ukryciu pomocnym, o, wtedy masz mocny uchwyt, dlaczego warto istnieć i działać." (T.Kotarbiński "Medytacje o życiu godziwym") |
" Życie jest pociągiem (a nie stacją), zwanym czasem i przestrzenią, w którym przesiadamy się z wagonu do wagonu i który zatrzyma się z nieznanych powodów" (na podstawie Paul Coelho "Alef") |
'Śmierć mnie ściga, ucieka życie: naucz mnie czegoś przeciwko temu. Spraw, bym ja nie uciekał przed śmiercią, by życie nie uciekało ode mnie. Zachęć do walki z trudem, dodaj cierpliwości wobec tego co nieuniknione. Rozszerz mi ciasne granice czasu. Naucz, że dobro życia nie polega na jego długości, lecz na użytku z niego, bo może się zdarzyć, że ktoś długo żył, niewiele przeżył'. (Seneka "Myśli") |
"Największym darem jest to, że nie żyjemy wiecznie. To sprawia,że stajemy wobec sensu naszej egzystencji." (Bernie Siegel "Żyć, kochać, uzdrawiać") |
"Niemożliwe, żebym umarł dopóki nie sięgnę" Cz.Miłosz - "Wiersze i ćwiczenia" |
"Życie i śmierć to dwie strony tego samego medalu" Powszechny w czasach pogańskich taniec śmierci związany był głównie z uroczystościami pogrzebowymi, ale też z kultem płodności i odrodzenia. |
"Przemijanie nie zabija, lecz otwiera na życie" Z.Ryznar (pod wpływem dzienników Maxa Frischa) |
"Nie płacz, że się skończyło.Ciesz się, że się wydarzyło."
|
Słuchaj mój synu- to cisza.
falowana cisza,
taka cisza, gdzie drzemią doliny
i cisza, która wreszcie pochyla czoło ku ziemi.
(Federico Garcia Lorca)
'Listen to the silence,' said Margarita to the master, the sand
rustling under her bare feet. ' Listen to the silence and enjoy it. Here is
the peace that you never knew in your lifetime. Look, there is your home for
eternity, which is your reward. I can already see a Venetian window and a
cllimbing vine which grows right up to the roof. It's your home, your home
for ever. In the evenings people will come to see you--people who interest
you, people who will never upset you. They will play to you and sing to you
and you will see how beautiful the room is by candlelight. You shall go to
sleep with your dirty old cap on, you shall go to sleep with a smile on your
lips. Sleep will give you strength and make you wise. And you can never send
me away-- I shall watch over your sleep.'
So said Margarita as she walked with the master towards their
everlasting home.
(Michaił Bułhakow - Master and Margarita) – Слушай беззвучие, – говорила Маргарита мастеру, и песок шуршал под ее босыми ногами, – слушай и наслаждайся тем, чего тебе не давали в жизни, – тишиной. Смотри, вон впереди твой вечный дом, который тебе дали в награду. Я уже вижу венецианское окно и вьющийся виноград, он подымается к самой крыше. Вот твой дом, вот твой вечный дом. Я знаю, что вечером к тебе придут те, кого ты любишь, кем ты интересуешься и кто тебя не встревожит. Они будут тебе играть, они будут петь тебе, ты увидишь, какой свет в комнате, когда горят свечи. Ты будешь засыпать, надевши свой засаленный и вечный колпак, ты будешь засыпать с улыбкой на губах. Сон укрепит тебя, ты станешь рассуждать мудро. А прогнать меня ты уже не сумеешь. Беречь твой сон буду я. Так говорила Маргарита, идя с мастером по направлению к вечному их дому,.... (Михаил Афанасьевич Булгаков - "Мастер и Маргарита") |
|
"O bogowie, o, bogowie moi! Jakże smutna jest wieczorna ziemia! Jakże tajemnicze są opary nad oparzeliskami! Wie o tym ten, kto błądził w takich oparach, kto wiele cierpiał przed śmiercią, kto leciał ponad tą ziemią dźwigając ciężar ponad siły. Wie o tym ten, kto jest zmęczony. I bez żalu porzuca wtedy mglistą ziemię, jej bagniska i jej rzeki, ze spokojem w sercu powierza się śmierci, wie bowiem, że tylko ona przyniesie mu spokój."
(Michaił Bułhakow - Mistrz i Małgorzata)) |
(Małgorzata Hillar)Kiedy jestem sama przychodzi cisza kosmatymi łapami łazi po ścianach Ociera się o słoneczniki w dzbanku Kładzie się przy mnie Szepce Jesteś sama Nie masz pieniędzy Znowu nie spałaś całą noc Idź do diabła mówię A ona siada glinianemu kogutowi na ogonie i śmieje się Jest miękka i słodka jak zapach gazu nie zostawiaj mnie z nią długo sam na sam |
Alone ... The word is life endured and known. It is the stillness where our spirits walk And all but inmost faith is overthrown. Siegfried Sassoon |
Nie wchodź nagle do mego pokoju Zobaczysz niemego i skrępowanego świadka miłości którą zwycięża śmierć |
|
"Życie wieczne to nie jakieś inne życie: to właśnie to życie, które żyjesz." |
|
"Nie człowiek wymyślił śmierć. Nie Bóg wymyslił śmierć. To pomysł diabła. Bóg wymyślił zycie. Wymyślił miłosć, która z życia się bierze i z której zycie się bierze." (Ks.Tischner) |
|
Jeśli ta ciągłość [życia] jest jak ciągłość melodii – to przerwa w niej jest jak przestrzeń między dźwiękami, jak zakłócające ciągłość pęknięcie, jak ciche miejsce, cisza, co nie da się ująć w słowa, zorganizować w znaczenia. (Krzysztof Michalski - "Cisza śmierci" ) |
|
"Jesteśmy jak psy obsikujące uliczne hydranty. Zatruwamy wody gruntowe toksycznymi sikami, znacząc wszystko jako MOJE w żałosnej próbie przetrwania własnej śmierci." (John Green - "Gwiazd naszych wina" ) |
|
"Człowiek nigdy bardziej nie jest czynny niż wtedy, kiedy niczego nie robi, i nigdy nie jest mniej sam, niz wtedy kiedy jest sam ze sobą." (Hannah Arendt - "Kondycja Ludzka") |
|
Zrobiła się wielka cisza, w której każdy dźwięk wybucha piorunem. Jej słowa wciąż żyły, ale już roztapiały się w ciszy. Jak słowa tych, którzy tam poszli, i już są tylko treścią, a coraz mniej dźwiękiem, wyrazem... Teraz możemy iść w świat jak ziarnka maku, które wiatr wydarł z pękniętej makówki. Nie ma już miejsca, w które moglibyśmy wrosnąć. Jesteśmy wiecznym, skrzydlatym nasieniem, aż wreszcie urośniemy w drzewo. (Jan Dobraczyński - "Listy Nikodema") |
|
"Popłyniemy nieostrożnie w zapomnienie tylko płakać będa zostawione przez nas nasze cienie" (z wiersza K.Baczyńskiego) |
|
Wszyscy jesteśmy tymi, co robią swoje i przemijają, zdążając w tajemnej misji daleko, na pełne morze. Idziemy ku pełnemu morzu, ku wietrznej swobodzie i bezdrożnym szlakom. Przygasa światło za światłem. Zmierzamy ku wielkim przestworzom przyszłości. ( H.G.Wells "Tono-Bungay") |
|
„Życie ma sens tylko dlatego, że musimy umierać” życie wieczne życie bez końca jest byciem bez sensu światłem bez cienia echem bez głosu. (Tadeusz Różewicz) |
|
Sprawy gwałtowne trwają krótko, lecz ich odgłosy powracaja jak fale z bezkresnej dali. Uderzenia fal są tym mocniejsze, im bliżej jesteśmy DNIA OSTATNIEGO... (Z.Ryznar) |
|
"popycham ludzi rzeczy popędzam . skracają mi się skracają aż ich nie ma biada mojej uwadze krótkostki życia" (Miron Białoszewski ) |
|
Było, minęło. Było, więc minęło. W nieodwracalnej zawsze kolejności, bo taka jest reguła tej przegranej gry. Wniosek banalny, nie wart już pisania, gdyby nie fakt bezsporny, fakt na wieki wieków, na cały kosmos, jaki jest i będzie, że coś naprawdę było, póki nie minęło, nawet to, że dziś jadłeś kluski ze skwarkami. (Wisława Szymborska-Metafizyka) |
|
Chodzę w niej jak w płaszczu za dużym na mnie - wiejąc szerokimi rękawami i ciągnąc poły po ziemi szeleszczącej jak blacha. (Zdzisław Stroiński-O śmierci) |
|
Ludzie odlatują jak samotne ptaki - w pojedynkę i w nieznane. (Zygmunt Ryznar) |
|
"A wszystko zmierza ku temu, by pod KONIEC miec wrażenie, że się wypłynęło na bardzo rozległy krajobraz. Pełen światła i powietrza." (Andrzej Żuławski) |
|
Wyobraź sobie, że wychodzisz z ciemności i o świcie lekko podążasz - a właściwie płyniesz - ścieżką ku łąkom w kolorze nieba. (Zygmunt Ryznar) |
|
"Śmierci nie ma - jest tylko wielki skok w nieskończoną miłość" (z filmu "ONO" M.Szumowskiej) |
"Nie wiem, czy życie jest potężniejsze od śmierci. Miłość pokona jedno i drugie." (Tristan do Izoldy) |
|
'Kto nie idzie ku życiu, idzie ku śmierci" (z filmu "Przypadek Craiga") |
|
Człowiek jest jedynym zwierzęciem, które ma świadomość śmierci. Jednakże instynkt życia jego jest tak mocny, że praktycznie nie zaprząta sobie tym uwagi. Pod tym względem jest podobny do ryby głębinowej, wyrzuconej na brzeg. ( pod wpływem lektury dzienników F.Mauriaca) |
|
"Śmierć czeka nas wszystkich. I tak ma być, to najlepszy wynalazek życia. Śmierć przeobraża życie. Usuwa starych, by dali miejsce nowym.." ( Steve Jobs) |
"Każdy myśli o tym, by zmienić świat, ale nikt nie myśli o tym, by zmienić siebie. "
(Lew Tołstoj ) |
"Pragnąłem zmienić świat. Doszedłem jednak do wniosku, że mogę zmienić tylko siebie samego." (Aldous Huxley ) |
"Nie biegnij przez życie zbyt szybko, bo najlepsze rzeczy przytrafiają się nam wtedy, gdy najmniej się ich spodziewamy. "
(Gabriel Garcia Marquez) |
"Nie pozwól, by to, czego nie możesz zrobić, przeszkodziło ci w tym, co zrobić możesz." (John Wooden ) |
"Żyj odgrodzony od przeszłości i przyszłości. Nie przejmuj się tym, co będzie. Po prostu żyj od rana do wieczora. "
(Dale Carnegie ) |
"Ciernie, które zebrałem, pochodzą z drzew, które zasadziłem." (George Gordon Noel ) |
"Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, gdy inni wychodzą. "
(Walter Winchell ) |
"Potrzebowałem całego życia, by zrozumieć, że nie muszę wszystkiego rozumieć." ( Rene Coty) |
Silence like a cancer grows. Hear my words that I might teach you, Take my arms that I might reach you. But my words like silent raindrops fell, And echoed In the wells of silence. |
Cisza rozrasta się niczym nowotwór Usłyszcie moje słowa, abym mógł was nauczyć Chwyćcie moje ręce, abym mógł was dosięgnąć Ale moje słowa spadały niczym krople deszczu I odbijały się echem W studniach ciszy. |
(Paul Simon | "Sound of Silence") |
"Trwanie mojego bycia ma sens, jeżeli istnieją inni, którzy mnie nadal potrzebują. Przywołują mnie, uwrażliwiają na swoje położenie, pobudzają moje poczucie odpowiedzialności za nich, sprawiają, że staję się jednostką wyjątkową, niezastąpioną i niezbędną: bytem, którego zniknięcie spowodowałoby lukę we wszechświecie, wytworzyłoby pustkę, która jest źródłem mojego przerażenia. Jeśli „nie jestem dla”, to mnie nie ma. Istnienie ludzkie jest istnieniem sensownym. Bycie dla innych jest jedynym „naturalnie” obecnym sensem kondycji ludzkiej, obecnym od samego początku, realnie i na takim poziomie oczywistości, który graniczy już z niewidocznością. Tylko ten rodzaj „bycia dla innych” staje pomiędzy mną a absurdalną pustką przygodnej egzystencji." (Z.Bauman "Smierc i niesmiertelność" - Wyd.Naukowe PWN) |
Rozpęd wielki w zamiarach ale na razie tylko otarty naskórek Pędzić i żyć trudno samemu i w tłumie ale czy lżej umierać gdy mgła dookoła i nie wiadomo dokąd odpływamy Jesteśmy chwilą która trwa nie zamieniajmy jej w kroplę co wyparuje bez śladu(Z.Ryznar) |
"Rzeczywistość śmierci niszczy nas, ale idea śmierci może nas ocalic. Znaczy to tyle, że skoro mamy tylko jedno życie, powinnismy przeżyć je w pełni, by u jego kresu niczego nie musieć żałować."
"Chociaz śmierć postrzegam jako odległy sztorm kończący piknik życia, jestem zarazem przekonany, że szczera konfrontacja z własną śmiertelnością moze odmienic sposób życia: pomaga nam trywialiowac to co trywialne, i daje odwagę, by żyć tak, żebyśmy niczego nie żałowali." "W Makbecie tytułowy bohater mówi:'Życie jest cieniem ruchomym jedynie, nędznym aktorem, który przez godzinę pyszni i miota się po scenie, aby umilknąć później na zawsze'" |
Gdy wyjadę z tego domu, nie pozostanie on pusty. Będą czekac na Ciebie Przybyszu pokoje gościnne, owiane zapachem właściciela. Gdy położysz się do pogodnego snu, może przypłyną do Ciebie słowa i obrazy oraz dźwięki i nastroje ukryte w ścianach i zakamarkach. |
|
|
|
WALT WHITMAN |
WALT WHITMAN |
Unconscious of the sliding hour, Bare of the body, might it last, And silent traces of the past Be all the colour of the flower: So then were nothing lost to man; So that still garden of the souls In many a figured leaf enrolls The total world since life began; And love will last as pure and whole As when he loved me here in Time, And at the spiritual prime Rewaken with the dawning soul. (A.Tennyson 1809-1892 "In Memoriam XLIII") |
O czarne okna i powieki trzepoce motylami pachnie sośniną modrzewiem dotyka co noc snami zza cichej rzeki gdzie mgła noga za nogą wlecze się w ciemny zakąt trzyma w skrzynce niebieskawy akord skrzynki otworzyć nie mogąc życie jest snem krótkim mówi głos z prawej strony życie snem krótkim wtóruje ze smutkiem głos lewy przyciszony życie snem krótkim to trzeci nieodgadniony (Józef Czechowicz - "Ballada z tamtej strony") |
Jan Paweł II - "Rzymski tryptyk" |
"Forget not that I shall come back to you.
A little while, and my longing shall gather dust and foam for another body. A little while, a moment of rest upon the wind, and another woman shall bear me. Farewell to you and the youth I have spent with you. It was but yesterday we met in a dream. ...if our hands should meet in another dream we shall build another tower in the sky." (Kahlil Gibran - "The prophet") |
"I balanced all, brought all to mind the year to come seemed waste of breath W.B.Yeats | A waste of breath the years behind In balance with this life, this death." (1865-1939 |
Gdy słuch mój się stanie bieżącym czekaniem A palce zwiędną pozbywszy dotyku, Gdy wzrok mój być okiem przestanie, A gardło z powietrza już nie wyda krzyku, A kamien w wodzie już nie będzie u dna, Lecz liściem spłynie i mgłą się podniesie, Kiedy nie będzie ranka ni południa, Gdy co wiadome będzie co nie wie się -- Wtedy czekaniem, co nigdy nie znuży, Krzykiem co odtąd z gardła nie wytryśnie, Czasem, co nie trwać będzie ani krócej ani dłużej, Nad tobą na wieczość pamięć ma zawiśnie. ( Zbigniew Bieńkowski - "Przyrzeczenie") |
Życie jak dzień ( Carpe Diem ) Z ciemności w brzask rozbłysk promieni słońca potem malca wrzask i podróż po zakamarkach życia rozpoczęta Lata szybko przechodzą i każdy rok to tylko dotyk twarzy, marzeń, przytuleń, radości i rozczarowań w albumie życia pozostają zżółkłe listy i zbielałe fotografie... tak niewiele czasu upływa a już kula słońca w zmierzch opada nadchodzi nieśmiałe i chłodne spojrzenie księżyca potem ciemność tunel świetlny może i nic poza oczekiwaniem kolejnej przygody życia. P.S. Tak szybko jak dzień niezauważalnie przemija życia sen. ( Zygmunt Ryznar - "Życie jak dzień" ) |
Nic nie przeminęło mimo że było ...... to co jest i będzie niewidocznym śladem tylko jest nicią co przędzie przyszłość z przeszłości ...... żyjemy bo kochamy P.S. Bez miłości do nicości. (Zygmunt Ryznar - Nic nie przeminęło) |
ZAPACH CZASUUnosi się wszędziew powietrzu i marzeniach sennych jak krzyknę "wynocha !" udaje że znika i atakuje potem zdwojoną potęgą otacza-obejmuje-ściska jak przyjaciel na pożegnanie (Zygmunt Ryznar) |
zabiorę ze sobąTen uśmiech oczekiwaniaKuszenie w lekkim kroku tanecznym Ten trzepot powiek niczym skrzydeł ptaka Te przytulenia i burze ... ( Zygmunt Ryznar - "Zabiorę..." ) |
Kiedy przyjdzie dzień...kiedy przyjdzie dzień teni zawołasz mnie powiem moim wierszom aby zeszły ze mną do łodzi mej na drugim brzegu na przystani wiersze każę czytać duszą i wargami a one strofy jak ptaki pofruną w nowy dzień lepszy nim w cień zapomnienia się przesuną ... ( Zygmunt Ryznar - "Kiedy przyjdzie..." ) |
"Czy zastanawiał się pan kiedyś, jak silnie związani jesteśmy z przeszłością? Niekoniecznie naszą. Zresztą cóż to jest nasza przeszłość? Gdzie są jej granice? To jest coś w rodzaju bliżej nieokreślonej tęsknoty, tylko za czym? Czy nie za tym, czego nigdy nie było, a co jednak minęło? Przeszłość to tylko nasza wyobraźnia, a wyobraźnia potrzebuje tęsknoty, wręcz karmi się tęsknotą. Przeszłość, drogi panie, nie ma nic wspólnego z czasem, jak się sądzi. Zresztą cóż to jest czas? Czy w ogóle coś takiego jak czas istnieje, wykluczając kalendarze i zegary? Zużywamy się tylko, ot, i wszystko. Jak wszystko wokół nas. Życie jest energią, nie trwaniem, a energia wyczerpuje się. A wracając do przeszłości, ona nigdy nie odchodzi, jako że wciąż ją od nowa tworzymy. Tworzy ją nasza wyobraźnia, ona ustanawia naszą pamięć, nadaje jej znamiona, dyktuje jej wybory, nie odwrotnie. Wyobraźnia jest ziemią naszego istnienia. Pamięć jest tylko funkcją wyobraźni. Wyobraźnia jest tym jedynym miejscem, z którym czujemy się związani, którego możemy być pewni, że tu właśnie żyjemy. I także umierając, w niej umieramy. Razem ze wszystkimi, którzy kiedykolwiek umarli, a którzy pomagają i nam umrzeć."
(Myśliwski Wiesław "Traktat o łuskaniu fasoli")) |
Tadeusz Żeleński Boy- GDY SIĘ CZŁOWIEK ROBI STARSZY.. ("Słówka") |
|
z epigramów starożytnych Greków |
|
Powolne zapadanie w sen; bez bólu, łagodnie odłaczają się ode mnie, odpływają tak daleko, ze przestaja już cokolwiek znaczyć: stoł, fotografie za szkłem – twarze umarłych i zywych, sciany mojego pokoju, ulice swietego miasta otrutego dymami i kłamstwem, prawda, pamięć i strach, ciało i krew, Jego przebity bok, słowa mojego jezyka. Coraz dalej: już nikt nie może mnie dotknac, zranic, ocałic. Nikt, nigdy, nikomu. Unos mnie wodo wielka, z tej ciemności i pustki w pustkę i ciemność (Bronisław Maj "dobranoc") |
"Tak wiele nocy przetrwa Brak księżyca i brak gwiazd, |
Ty i Ja przetrwamy Gdy nie będzie nas." |
|
" Życie wiekszości ludzi na tym świecie posiada jakis określony "charakter"; ich dzieje mają początek, srodek i koniec, a te trzy stadia sa wzajemnie zestrojone..Są "aktorami charakterystycznymi". Mają swój poziom, swoje miejsce, wiedzą co jest dla nich stosowne i co im się nalezy, a odpowiedni rozmiar nagłówka mówi w koncu o tym, czy należycie odegrali swoją rolę." ( H.G.Wells "Tono-Bungay") |
"Nie jest możliwe, aby zniknąć z tego świata zupełnie gdyż każdy z nas jest częścią składową dużego, nadrzędnego tworu myślącego, który istnieje przez to, że stale na nowo siebie stwarza, dlatego dokonuje teraz tak szybkiego, piorunującego wręcz rozwoju, aby coś ustalić, a potem się odrodzić, przy czym, aby się odrodzić, będzie potrzebował on niejako młodszych od siebie, swoje wcześniejsze stadia rozwojowe, niejako wcześniejsze ogniwa, jakie się na niego składają, jako że twór ten jest czasowo-przestrzenny,czyli dokona on re-utylizacji, albo jak kto woli reanimacji nas samych." (A.Brodziak "Jesteś nieśmiertelny") |
" Strach przed śmiercią rodzi się z konfliktu pomiędzy umysłem, który opiera się na próżni i wyobraźni, a fundamentalnym jądrem, które żyje chwilą teraźniejszą i wie, że jest zdolne stawić czoło wszelkim sytuacjom, pozostając w harmonii z samym sobą i światem zewnętrznym. Śmierć przeżyta w chwili teraźniejszej staje się zupełnie czym innym: nowym etapem do pokonania, transformacją i harmonijnym przejściem - tam będziemy mogli przejawić całą miłość, jaką w sobie mamy. Smierć jest po prostu przedłużeniem tego, co przeżyliśmy.." (Daniel Dufour "Wewnętrzne drżenia") |
"Do przejścia na drugą stronę w ciszy, ukojeniu usposabia - oprócz głębokiej wiary - starość. Ten czas, kiedy "zaczęły się nad nami coraz szybciej obracać zegary". Pojawiają się sygnały coraz czestsze, iż "coś się utlenia, bezpowrotnie rozpada, nieustannie studzi". Długo próbujemy im stawiać opór, przez "te codzienne, te conocne, te zmudne ćwiczenia / by wszystko odmienione mogło się nie zmieniać". Ale juz późno. Na dobre zmian nie powstrzymamy. I tak zaczynamy oddalać się od życia. Nie czekamy już na nic, ani na dobre, ani na złe, i nic już niezwyczajnego, zaskakującego zdarzyć się nie może. Człowiek starzeje się stopniowo; najpierw cichnie w nim ciekawość ludzi, świata. Z wolna wszystko staje się znane, oczywiste. z rzeczy ulatnia się tajemniczość. Jednoczesnie starzeje się ciało, ale nie całe, nie naraz, lecz w częściach. Słabnie wzrok, słuch, psuje się serce czy płuca.Jakiś robak nas podgryza. Maleją siły życiowe, nastaje zmęczenie. Każde wyjscie z domu staje się problemem, urasta do rangi wydarzenia. Wciąz jeszcze wówczas trwa w nas nadzieja, pragnienie odmiany, nawet radości. Ale kiedy i one mijają i nie pozostaje "nic innego. tvlko pamięć i próżnosc". Wtedy starość obejmuje bezpowrotnie nad nami władanie. Już tylko nad ciałem czuwamy; nad materią, która pruje się coraz szybciej, bezpowrotnie. Wraz ze staroscią poczyna zagnieżdzać się śmierc. To, co nas nigdy dotyczyc nie miało, przybliża się, urządza sobie w nas le- gowisko. Wtapia się, "tkwi jak ciało w ciele", puchnie, "butwieje jak pień olchy zwalony w wodę". Butwiejący pień ciązy mocniej i mocniej, Spłoszone, zagubione sygnały krązą po ciele, trafiają do mózgu. Ten próbuje je tłumić, az osuwa się powoli w depresję. Smierć nie przychodzi z zewnątrz. Jest w nas. Któregoś dnia "znajdujemy ją jak coś, co się znajduje w kieszeni zimowego palta". (Andrzej Szczeklik "Kore") |
"wieczność w jednym mgnieniu świat ogromny w ziarnku piasku nieskończoność w w garści jednej niebo zaś na jednym kwiatku." |
If thought is life And strength & breath; And the want Of thought is death; |
Then am I A happy fly, If I live Or if I die. |
William | Blake | (1757 - 1827) |
Przemija się rozmaicie.Nasze osiedle jest jak jeden park, w którym znajduje wiele ławeczek w tym kilka okupowanych przez seniorów. Kiedyś zdziwiony, że 82- letni sąsiad zamiast towarzystwa 3-4 kumpli siedzi sam, spytałem co się z nimi dzieje. Odpowiedział: "Po prostu nie ma ich". Pamiętam, jak dyskutowali zawzięcie o polityce i sporcie głównie.Parę miesięcy potem też go nie było. Teraz ławeczki "zasiedlone" (zasiedziałe) są prawie przez same wdowy. Myślisz, że czas powoli "zamykać" podwoje, aby następni mieli mniej do sprzątania. Co jakiś czas usuwane są z biblioteczki przeczytane książki (szczególnie w języku rosyjskim - np. dzieła Dostojewskiego, biblioteka filozofów...) a z piwnicy znikają rzeczy ewidentnie niepotrzebne (np. stary 15" monitor płaski jeszcze sprawny ale z nieco wyblakłymi kolorami, prastary (win98) komputer PC, radia sprzed lat - w ogóle radio jakby odchodziło do lamusa... razem z nami). Zdarza się, że w biblioteczce odkrywasz książki kupione 50-60 lat temu, o których zapomniałeś, że są. Ich lektura czasem jest samą przyjemnością. Nawet jak masz zdrowy duch, to hasło "zdrowy duch w zdrowym ciele" zaczyna kuleć jednostronnie, gdyż zostaje jedynie zdrowy duch. Jakbyś nosił czasem czapke "niewidkę" - niezauważalny w tramwaju kompletnie obsiadłym przez krzepką młodzież - unosisz się od czasu w powietrzu przy nagłych zahamowaniach i dzięki uchwytowi na górnej rurze nie ulatujesz do nieba. Czasem jakaś dziewczyna (prawie nigdy młodzieniec) spontanicznie ustąpi miejsce z miłym uśmiechem. Żal tego, czego nie zobaczymy - tych dorastających własnych wnuków oraz tych dorodnych długonogich dziewczyn podążających szybkimi krokami w .... jaką przyszłość? |
Miłość naszą przenosimy na najbliższych i na otoczenie. Trwa ona reprezentując nas w sposób widzialny a potem niewidzialny. "Każdy z nas wytwarza często nie zdając sobie z tego sprawy, koncentryczne kręgi wpływów, które mogą oddziaływac na innych całymi latami, nawet przez wiele pokoleń. Efekt ten przypomina kręgi rozchodzące się po stawie, do którego wrzucono kamień. Są coraz drobniejsze, aż w końcu stają się zupełnie niewidoczne, ale wciąż istnieją na mikroskopowym poziomie." (Irvin D.Yalom "Stając się sobą - pamietnik psychiatry") |
"Och, Paulo, jaką wartość może mieć umieranie? – Irv – beształa mnie Paula – to jest źle postawione pytanie! Spróbuj zrozumieć, że najcenniejsze jest nie umieranie, ale właśnie życie pełnią życia w obliczu śmierci. Pomyśl o znaczeniu i doniosłości ostatnich chwil: ostatniej wiośnie, ostatnim locie puchu dmuchawca, ostatnim przekwitaniu kwiatów wisterii. Najcenniejsze?jest także to – powiedziała – że jest to czas wielkiej wolności – czas, kiedy masz możliwość powiedzieć "nie" wszystkim trywialnym powinnościom i poświęcić się całkowicie temu, co jest dla ciebie najważniejsze – byciu z przyjaciółmi, zmieniającym się porom roku, przelewającym się falom morza." ( Irvin D. Yalom "Mama i sens życia") |
"Jeśli znajdziesz swoją rolę w życiu, będziesz szczęsliwy i znajdziesz sens życia. To co daje sens życiu, daje również sens śmierci." ( Saint.Exepury. Ziemia - planeta ludzi) |
Przechodniu - powiedz światu że byłeś tu u bram tego życia poematu ... |
tylko sześć pór roku a tyle się zmieści ..... dusza stale zdumiona wielkim smutkiem ciała i cisza taka jak kropla po śmierci ------------------------- smierć miłości potrzebna jak sól ją utrwala .... życie miłość umniejsza znieważa odbiera śmierć ocala na zawsze i teraz ------------------------ miłość większa i mała wariatka ta sama ------------------------ niewidzialny mnie niesie jak kurczę niemrawe psy nie wyją - to znaczy że dziwią się same późno już czas na pacierz zapomnij mnie amen -------------------------------------- Jan Twardowski - z tomiku "Sześć pór roku" |
U stóp grobu w bluszcz wykwitnę cichy śpiew ci będę nucić póki do mnie nie powrócisz ... (z inspiracji Frantiszka Halasa) |
|
"Resztę rzekę tym co są w hadesie" |